گفت و گو با دکتر نکومنش به مناسبت دویستمین شماره ماهنامه بسپار: امیدوارم دنبال خواندن غزل خداحافظی نباشید!

بسپار/ ایران پلیمر خوانندگان بسپار به تعدادی سوال مشترک که در عین سادگی و شیطنت، کاملا جدی بودند، پاسخ دادند. تلاش کردیم امانت دار چگونگی و روش های پاسخ گویی شما هم باشیم و جذابیت این بخش را با نمایش کاراکتر افراد بیشتر کنیم. ایده های بسیار خوبی در میان پاسخ ها بود که برای اجرای آنها برنامه خواهیم چید.

هشتگ بسپار را هم بخوانیم!

سوالات
-اولین چیزی که با شنیدن “بسپار” به ذهنتون  می آید را بیان کنید؟چرا؟
-بدترین خاطره ای که از “بسپار” دارید؟
-تا حالا چند صفحه از “بسپار” رو کامل از بالا تا پایین مطالعه کردید؟
-تا حالا “بسپار” را منزل برده اید؟
-همسر شما تا حالا “بسپار” را دیده است؟ اگر متاهل نیستید هر عضوی از خانواده؟
-با چه کسی دوسست دارید مصاحبه کنیم که تا حالا انجام نشده است؟
-“بسپار”اول به دنیا آمده یا آخرین فرزند شما؟
-چه مطلبی را حاضر نیستید بخوانید در “بسپار”؟(بلافاصله ورق میزنید)
-به نظر شما قیمت تمام شده متوسط هر نسخه “بسپار” چقدر است؟
-تا کنون مطلبی برای بسپار نوشته اید؟
-دوست داشتید به جای کدوم شخصیت دولتی بودید و چه تصمیمی می گرفتید؟
-آیا میرزا محمدصالح کازرونی را می شناسید؟
-بودن یا نبودن “بسپار”برای شما فرقی می کند؟
-لطفا در انتها هر مطلبی رو که می خواهید،بگویید؟

 

دکتر مهدی نکومنش، رییس پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

1-برای من بسپار محصول تلاش یک جمعی است که عشق به وطن سرمایه تشکلشان است و از روز اول تا به حال آن را حفظ کرده اند.

2-خاطره بدی ندارم که آنرا بنویسم. اما حالا که مطرح شد، بگویم یک بار یک مطلبی از قول من نوشته بودید که صحیح نبود. اگر چه باز هم نکته منفی در ذهنم نماند.

3-بستگی دارد، حتما بوده اند مطالبی که از اول تا آخرشان را خوانده ام.

4-خیر

5-فکر نکنم

6-بدون پاسخ

7-من شصت و دو ساله هستم.

8-تبلیغات

9-با قیمت های روز فکر کنم حداقل پانزده هزار تومانی بشود.

10-یکبار مصاحبه داشته ام.

11-ته دلم این است که این موقعیت اجرایی خیلی کوچک فعلی را هم اگر ضرورت نبود رها می کردم و فقط در کسوت هیات علمی کار می کردم.

12-در این حد که از اولین روزنامه نگاران وطنی بوده است.

13-با این سوال شما مشکل دارم. برای “شما” به نظرم باید با “برای کشور” عوض شود. چون فرد باقی نیست ولی کشور جاودان خواهد ماند. در آن صورت خیلی مهم است که موسسه ها در کشور تناور شوند. نباید کشور محل درختچه باشد، بلکه باید جنگلی از درختان کهنسال و پر ریشه شود.

14-امیدوارم که با این نظرخواهی دنبال غزل خداحافظی نباشید. (بسپار- با تشکر ویژه. ما هم امیدواریم که نباشیم.)

 

(ادامه دارد…)

 

متن کامل این گزارش را که در  200امین شماره ماهنامه بسپار  در نیمه خردادماه منتشر شده است، بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید.