اخبار

گفت و گوی بسپار با علی یزدان پناه، مدیرعامل سوبرانکو: سردرگمی تولید در سایه بی برنامگی تصمیم سازان

بسپار / ایران پلیمر علی یزدان پناه از سال 1383 مدیرعامل شرکت سوبرانکو بوده است. این مجموعه از سال 1359 تاسیس شده و در زمینه تولید رزین های اوره فرمالدئید در بازار ایران حضور داشته است. 
یزدان پناه می گوید، بین سال های  1364 تا 1380 یکی از تولید کنندگان موفق و بزرگ در زمینه تولید رزین های اوره فرمالدیید در صنایع تولید نئوپان و ام دی اف کشور بوده ایم. در سال 83 با تغییر خط تولید رزین های آب پایه با همو پلیمر وینیل استات ادامه دادیم و تا سال 89 در زمینه تولید آهار فرش ماشینی و موکت همکاری بسیاری تنگاتنگی با تولید کنندگان این رشته داشتیم. در سال 89 طرح توسعه در شرکت از طرف هیئت مدیره  تعریف شد. در خصوص افزایش میزان تولید رزین های آب پایه که با کوپلیمرهای وینیل استات استارت شد و بعد کوپلیمرهای استایرن اکریلیک و پیور اکریلیک آب پایه و حلال پایه به سبد محصولات شرکت اضافه شد. در این راستا ظرفیت تولید در سال 90 افزایش پیدا کرد و در حال حاضر با ظرفیت بالغ بر 10 هزار تن در سال به تولید انواع رزین های آب پایه مشغول به  کار هستیم. زمینه بازار مصرف رزین های استایرن اکریلیک برای تولید رنگ های دوستدار محیط زیست همواره بعنوان یک ایده در کل جوامع صنعتی مطرح بوده است. با افزایش میزان مصرف و آگاهی عمومی در جهت افزایش رنگ های آب پایه، تولید رزین های آب پایه هم در ایران قوت گرفت و اکثر قریب به اتفاق تولید کنندگان رنگ های ساختمانی طی سالهای گذشته به تدریج با مبحث رنگهای آب پایه و دوستدار محیط زیست آشنا شدند و در این زمینه تولیدات خود را گسترش دادند.

بسپار – چه صنایعی مصرف کننده رزین های پایه آب تولیدی هستند؟ آیا در زمینه مصرف رزین های پایه آب محدودیت هایی وجود دارد؟
یزدان پناه: از جمله صنایعی که به طور مستقیم با رزین های آب پایه در ارتباط هستند صنایع رنگ سازی را می توانم مطرح کنم که در زمینه تولید رنگ های آب پایه فعالیت می کنند. در زمینه تولید عایق های رطوبتی، رزین های حلال آب توانستند گوی رقابت را از سایر رزین ها و یا مواد جایگزین قدیم بربایند و با افزایش دانش فنی در این زمینه اکنون شرکت هایی را داریم که در زمینه تولید عایق های رطوبتی با رزین های آب پایه بسیار موفق عمل می کنند و کاملا با فرهنگ سازی که در این زمینه صورت گرفته توانسته اند که محصولات عایق های رطوبتی آب پایه  را جایگزین عایق های سنتی مانند ایزوگام یا قیر که زمان های قدیم استفاده می شدند، کنند. در سطح دنیا تلاش های زیادی در این زمینه صورت گرفته است و کشور ما هم خوشبختانه با توجه به پتانسیل های علمی قوی که در مراکز تحقیقاتی وجود دارد در این زمینه هم کار شده  و خوشبختانه اکنون در بسیاری از پروژه های بزرگ، شاهد هستیم که در زمینه تولید عایق های رطوبتی توانسته اند با رزین های آب پایه فعالیت هایی را انجام بدهند و عایق های خوبی را به بازار عرضه کنند.

بسپار – در تولید رزین های آب پایه چه میزان وابستگی به مواد اولیه (درصد و نوع مواد) وجود دارد؟ آیا در حال حاضر تامین مواد چه داخلی و چه خارجی با چالش هایی مواجه شده است؟
یزدان پناه: در زمینه تولید رزین های آب پایه، مواد اولیه ما بخش عمده آن به صورت واردات است که با توجه به مشکلاتی که ظرف یکی دو سال گذشته در زمینه واردات به وجود آمده اکنون خیلی محدود می توانیم اینکار را انجام دهیم. شرکت هایی که در واقع تولیدکننده یکسری ادتیو ها یا امولسی فایر ها هستند بعضا از برندهای معتبر اروپایی، اکنون به سختی و مشقت زیاد با آنها کار می کنیم. در زمینه مونومرهای مصرفی  که به صورت واردات مستقیم عمل می کنیم در  آن هم بسیار محدود شدیم و اکنون متاسفانه از چند کشور منجمله چین و هند به سختی گشایش اعتبار انجام می شود. بخش عمده ای از امولسی فایر ها نیز که از برند های معتبر اروپایی تهیه می شد اکنون از طریق کشورهای واسطه به سختی تهیه می شود و بخش دیگری از مونومرها را که از پتروشیمی های داخلی تهیه می شود آنها هم مشکلات خاص خودش را دارد. سیستم بهین یاب، تعیین سهمیه از طرف وزارت صنعت، معدن و تجارت باید صورت بگیرد و ظرفیت سنجی دقیقی متاسفانه در این زمینه صورت نگرفته و بر اساس یک معیاری که حالا جای تردید در آن بسیار وجود دارد سهمیه هایی برای واحد های تولیدی در نظر گرفته شده و آن سهمیه ها به بهین یاب معرفی شده و شرکت های تولیدی بر اساس آن می توانند خرید کنند. متاسفانه برای برخی از مواد اولیه که به نوعی میزان عرضه کمتر از میزان تقاضا است بحث رقابت به وجود می آید. سیاست غلط دیگری که در عرضه یکسری از مونومرها از طریق بورس کالا اعمال شد سیاست برداشتن سقف قیمت بود به گونه ای که یک کالا تا دو برابر قیمت پایه مجاز به قیمت گذاری است! و متاسفانه این سیاست مانع از انجام هر گونه طرح توسعه ای در کارخانه های رزین سازی می شود. شرایط خیلی بحرانی شده است. ما خودمان در یکی از زیر مجموعه های سوبرانکو تصمیم به تولید رزین های جدیدی گرفتیم که آن محصولات  مستلزم تغییر در خط تولید بود. خط تولید را تجهیز کردیم وقتی که به سازمان صنایع مراجعه کردیم خیلی شفاف به ما گفتند که ما هیچ تعهدی برای ارائه مواد اولیه به یک واحد تولیدی جدید نداریم و مطرح کردند که شما قبل از تجهیز خط تولید باید اول با ما مشورت می کردید و ما به شما راهکار می دادیم! ولی این را در نظر نمی گیرند که یک مجموعه تولیدی با توجه به امکاناتی که در مجموعه خودش مهیا دارد و اطلاعاتی که از بازار می گیرد نسبت به تولید محصول جدید اقدام می کند!
به دلیل همین مشکلات به وجود آمده تا این لحظه نتوانسته ایم سهمیه ای را برای این تولید جدید از اداره صنایع بگیریم و مجبور به واردات مواد اولیه از خارج کشور شدیم. به نظر می رسد اگر دولت قصد حمایت از تولیدکنندگان را داشته باشد شرایط را باید به گونه ای مهیا کند که هر واحد تولیدی با توجه به توانایی هایی که در آن وجود دارد بتواند از حداکثر امکانات و ظرفیت  خود استفاده کند.

بسپار – آیا این رزین ها پتانسیل صادراتی دارند؟ آیا شما صادرات داشته اید؟چه میزان به چه کشورهایی؟
یزدان پناه: در خصوص افزایش پتانسیل و ظرفیت صادراتی، ما توانایی تولید رزین آب پایه در حد استاندارد های جهانی را داریم. ما واحدهایی را در کشورمان داریم که با تمام استاندارد های جهانی قادر به تولید رزین هستند و واحدهایی هم داریم که می توانند با رزین های تولیدی در صنایع رزین سازی ما بهترین رنگ هایی را که در کشور های پیشرفته عرضه می شوند تولید کنند. ولی متاسفانه به دلیل همین مشکلات از قبیل نقل و انتقال پول، مشکلات برگشت ارز حاصل از صادرات، متاسفانه صادرات زیادی در رزین های آب پایه از ایران نداریم و بخش عمده ای از تولیدات رزین های ما در ایران مصرف می شود. من خودم در نمایشگاه هایی که شرکت کردم و یا با تجار و بازرگانانی که تمایل به خرید رزین های آب پایه ی ما را داشتند  و به ما مراجعه کرده بودند دیده و شنیده ام که  از کیفیت محصولات ما راضی بوده اند اما به دلیل شرایط نامساعد و متغیر بانکی و امور گمرکی متاسفانه عملا صادراتی انجام نمی شود. با این نوساناتی هم که در قیمت ارز به وجود آمده ظرف خصوصا سال جاری، از ابتدای سال تا این لحظه عملا امکان هر گونه تصمیم گیری برای صادرات مختل شده چون با توجه به تغییرات بسیار شدید قیمت ارز ظرف چند ماه گذشته هیچ تضمینی وجود ندارد که یک واحد تولیدی بتواند قیمتی را برای محصول صادراتی خود در نظر بگیرد که در هنگام واریز وجه ریالی ارز حاصل از صادرات برایش سود آور باشد.

بسپار – آیا رزین های پایه آب وارداتی هم داریم؟ یا تولید داخل جوابگوی نیاز بازار مصرف است؟
یزدان پناه: واردات رزین های آب پایه در چند سال گذشته به صورت محدود توسط شرکت های بازرگانی انجام می شد که با  تعاملاتی که با گمرک و وزارت صنعت و معدن و تجارت داشتیم در جهت افزایش تعرفه واردات به منظور حمایت از تولید داخل، خوشبختانه با افزایش نرخ ارز در سال 97 اختلاف قیمتی که به وجود آمد  مانع از واردات رزین های آب پایه به ایران شد. همچنان به صورت جزیی واردات انجام می شود اما قسمت اعظم رزین های آب پایه برای تولید رنگ های آب پایه هم اکنون توسط تولیدکنندگان خوب کشور در حال انجام است و نیاز بازار را کاملا تغذیه می کند.

 

 

(ادامه دارد …)

 

متن کامل این مقاله را که در شماره   203 ویژه نامه پوشرنگ در پایان  شهریورماه  منتشر شده است، بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا