اخبار

گفتگوی بسپار با میثم درخشان، مواد مهندسی تیوا: کاربرد افزودنی های بتن دقیقا برای چه مواردی است؟

بسپار/ایران پلیمر می نویسد، میثم درخشان، مدیرعامل شرکت مواد مهندسی تیوا است. وی در گفتگو با بسپار گفت: ما از سال 78 فعالیت خود را آغاز کردیم تا سال 90 واردکننده بودیم و از کشورهای ترکیه، چین و تایلند چسب‌های کاشی، ضدلغزش و واتراستاپ و رزین‌ وارد می‌کردیم و پس از آن از سال 90 آغاز به تولید کردیم و دو کارخانه در شهرک صنعتی دماوند داریم. 6 گرید تولیدی در محصولات خود داریم که اصلی‌ترین نوع محصولاتمان افزودنی‌های بتن است. بعد از آن پوشش­ ها، رزین ­های براق کننده و انواع چسب­ ها از جمله محصولات این شرکت هستند. شرکت ما در سال در 4 نمایشگاه با تخصص­ های مختلف از جمله رنگ و رزین، سرامیک، صنعت ساختمان و بتن حضور پیدا می­کند. محصولات شرکت با بهترین کیفیت و بهترین نوع بسته بندی عرضه می­شوند که در بحث بسته بندی با کشور ترکیه رقابت داریم.
وی درباره دانش تولید محصولات شرکت گفت: دانش تولید محصولات بومی است و ما از نمایشگاه­ های خارجی برای شناخت محصولات روز دنیا استفاده می­کنیم و فناوری آن را در داخل بهینه ­سازی، فرموله و تولید می­کنیم.
وی در ادامه افزود: افزودنی ­های بتن تولید شده در شرکت مواد مهندسی تیوا به بتن خواصی مانند آب بندی، ضد سایش بودن، ماندگاری بیشتر و غیر قابل نفوذ شدن می ­دهد. غیر قابل نفوذ کردن بتن با مواد افزودنی امکان آسیب از سوی مواد و املاح موجود در آب­های زیر زمینی با سطح بالا را از بین می برد. امروزه در دنیا بتن ریزی بدون استفاده از افزودنی ­ها انجام نمی­شود. در ایران نیز از افزودنی ­های بتن بیشتر در پروژه ­های بزرگ استقبال می­شود و در ساختمان سازی مسکونی کمتر مورد استفاده می­ گیرد. استانداردهای داخلی نیز برای افزودنی­ های بتن وجود دارند و به مرور زمان در حال بهتر شدن هستند. شرکت مواد مهندسی تیبا استانداردهای داخلی و چند مورد استاندارد ISO خارجی را نیز دریافت کرده است.
وی درخصوص صادرات خاطرنشان کرد: صادرات محصولات شرکت به کشورهای تازه استقلال یافته شوروی، تاجیکستان، ارمنستان، آذربایجان، اربیل عراق و جنوب عراق انجام می­گیرد. از طرفی در زمینه­ ی صادرات ترکیه رقیبی جدی محسوب می­شود. در واقع دولت ترکیه حمایت بسیار زیادی از صادرکننده­ها انجام می­دهد  به دلیل سوبسیدهای دولتی در ترکیه، رقابت برای ما بسیار دشوار شده است. برای مثال شرکتی از ترکیه در گرجستان و اربیل عراق کارخانه احداث کرده است و ما به خاطر حمل و نقل ضعیف در این مورد کاهش صادرات داشته­ایم. قیمت محصولات در واقع یکسان هستند اما حمل و نقل قیمت تمام شده را افزایش می­دهد.

محصولات زیادی برای صادرات وجود دارد که البته مواد اولیه­ ی ارزان قیمتی نیز در داخل دارند خصوصاً در رنگ­سازی، اما راه صادرات مشخص نیست. در واقع تمایل از طرف خریدار خارجی وجود دارد ولی امکان صادرات وجود ندارد.

به دلیل داخلی بودن بسیاری از مواد اولیه، قیمت محصولات در بخش رنگ مناسب هستند و کیفیت عالی محصولات قابلیت رقابت با تمام دنیا را دارد. رابطه برای صادرات با تبلیغات و نمایش محصولات به مشتریان خارجی برقرار می­شود.

ما در زمان تحریم­ های شدید شروع به تولید و داخلی سازی تعدادی از محصولات وارداتی کردیم و موفق شدیم. البته تولیدات داخلی نیز وجود داشتند اما به کیفیت محصولات وارداتی از ترکیه نبودند. برای بهبود کیفیت بسته­ بندی، دستگاه ­هایی از چین و بخش کوچکی را از ترکیه وارد کردیم. از صنعتگران اصفهان نیز کمک گرفتیم و در کارخانه خط بسته­بندی برای محصولات راه­اندازی کردیم.
این شرکت اقدامی برای دانش بنیان کردن شرکت انجام نداده و تا کنون از حمایت های دولتی استفاده نکرده است. 


(ادامه داد..)

 

متن کامل این مصاحبه را در شماره 182ام دوماهنامه پوشرنگ که در آبان ماه منتشر شده است بخوانید. 
 

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های 02177523553 و 02177533158 داخلی 3 سرکارخانم ارشاد .تماس بگیرید. امکان اشتراک آنلاین بر روی صفحه اصلی همین سایت وجود دارد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا