اخبار

کرم‌های پلاستیک‌خوار، مشکل بازیافت را حل می‌کنند!

بسپار می نویسد، محققان دانشگاه استنفورد موفق به پرورش نوعی لارو سوسک (نوزاد کرمی) شده‌اند که می‌تواند بدون هیچ مشکلی یونولیت را بخورد.
به گزارش‌ خبرگزاری دانشگاه آزاد اسلامی (آنا) به نقل از ان‌بی‌سی، کوهی از پلاستیک‌های دور ریخته شده و صدها تن یونولیتی که هر روز از جعبه بسته‌بندی‌های مختلف خارج می‌شود و کاربرد خاصی جز زباله‌سازی ندارد، یکی از کابوس‌های نسل بشر شده است. پلی اتیلن و هر ترکیب دیگری که از مشتقات پلاستیک‌ها باشد را نمی‌شود به این آسانی به منشاء اصلی بازگرداند اما اکنون استنفورد و دانشگاه این شهر امیدی تازه برای این معضل یافته است.
محققان دپارتمان محیط زیست و خدمات شهری این دانشگاه نوعی لارو سوسک پرورش داده‌اند که می‌تواند با کمک باکتری‌های خاص موجود در دستگاه هاضمه خود، یونولیت را هضم کرده و به دی‌اکسید کربن و پسماندهای غیر سمی تبدیل کند. این محققان موفق شدند گروهی متشکل از صدها عدد از این لارو‌ها را از ابتدای تولد روی یونولیتی که میخورند پروش دهند. هر کرم در این آزمون روزانه حدود 12 میلی گرم یونولیت را می‌خورد.
در جریان این تحقیق دانشمندان متوجه شدند این لاروها به‌اندازه لاروهای گروه ناظر (لاروهایی که در شرایط مشابه با سبوس تغذیه شده بودند) سالم و سلامت هستند. هنوز مشخص نیست که باکتری‌های دستگاه هاضمه این کرم‌ها چطور عمل می‌کنند و با چه مکانیزمی یونولیت را هضم می‌کنند و البته به گفته وی مین وو، سرپرست این تحقیق، احتمالا هیچوقت هم مشخص نخواهد شد که راز کار این باکتری‌ها چیست اما در عملکرد خود بسیار حرفه‌ای هستند. این تحقیق که برپایه تحقیق روی کرم‌های «میلموث» هندی انجام شده است، از کرم‌هایی که به نام «کرم گوشت» نیز شناخته می‌شوند بهره گرفت. دانشمندان در حال حاضر در حال بررسی اثرات ثانوی این تغذیه هستند. بررسی اثراتی که دیرتر مشخص می‌شود مثلا در نسل‌های بعدی این موجودات یا در موجودات دیگری که از آنها تغذیه می‌کنند، پدیدار خواهند شد، گام بعدی این تحقیق است. سرپرست این تحقیق که نتایج آن در وب‌سایت دانشگاه استنفورد و در مجله محیط زیست منتشر شده است، اظهار امیدواری کرده است که حاصل کار همکارانش بتواند درهای تازه‌ای به روی بازیافت زباله‌های پلیمری بگشاید.
پیش از این دانشمندان پی برده بودند که کرم میلموث قادر است پلی‌اتیلن را بدون هیچ مشکلی هضم کند و آنچه به جا می‌گذارد خواص سمی و خطرناکی ندارد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا