نوروزانه بسپار/ گفت و گو با پلیمرهای طبیعت گرد و سفردوست/ حسین محمودیان: برای کسانی که پرنده نگری دوست دارند، 200 گونه پرنده فقط در تهران!
بسپار/ ایران پلیمر حسین محمودیان هستم. دانش آموخته مهندسی پلیمر از دانشگاه صنعتی امیرکبیر. 20 سال سابقه فعالیت و کار در حوزه مواد اولیه و افزودنی های پلیمری دارم و در حال حاضر خودم را بازنشسته کرده و مشغول طبیعت گردی و عکاسی هستم.
خاستگاه علاقه به سفر
فکر می کنم علاقه به سفر در بیشتر افراد بشر وجود دارد. ولی در مورد من، فکر می کنم این علاقه را از پدرم دارم.
کوچک که بودم، تعطیلات تابستانی که شروع می شد، پدرم 5 هفته مرخصی می گرفت و ما عینش را به سفر می رفتیم. همیشه برایم جای تعجب داشت. بعدها متوجه شدم چه قدر خستگی ناشی از کار، استرس و … می تواند تبدیل به خستگی مزمن بشود و نابودگر روحیه و انرژی جسمانی باشد. فهمیدم که سفر یک الزام است.
بعدها ماهیت کار من سالها با سفر عجین شد. همه کسانی که می خواهند سفر بروند، دلنگرانی و نیاز به برنامه ریزی و … دارند. ولی برای من سفر و ماموریت های دور و نزدیک قسمتی از کارم بود. یادم هست یکبار باید به رفسنجان و یزد می رفتم بررسی کردم و تصمیم گرفتم با ماشین حرکت کنم. ماه رمضان هم بود و همین وسایل سفر را جمع و جور تر می کرد. خودم را به رفسنجان رساندم و بعد به یزد رفتم. شب را هم در هتل صفاییه که آن زمان تازه بازسازی شده بود گذراندم. هر چند در برگشت ماشینم خراب شد و با کامیون برگشتم ولی … سفر خوبی بود.
نوع سفر
من همیشه در سفرها تلاش کرده ام از حداقل زمان، حداکثر استفاده از مسیر و مقصد را داشته باشم. ماموریت که می رفتم در کنار کار برنامه ریزی می کردم که حتما اماکن دیدنی را هم ببینم. بعدا که کارم سبک شد، سفرهای زمینی و طبیعت گردی که قبلا کمتر به آنها می پرداختم، به طور جدی شروع شد.
یکی از علایقم ماهیگیری بود و به همین دلیل گاها پیش می آمد که در اطراف تهران مجبور به شب مانی شوم. به این ترتیب کم کم کمپ کردن های یک تا چند روزه هم جزو برنامه سفرهایم قرار گرفت.
تنها یا با همسفر؟
من دوره اکوتورلیدری را گذرانده ام و آمادگی دارم در قالب گروه سفر بروم. حتی در مقاصد تخصصی طبیعت گردی کمک تور لیدر بوده ام.
ولی نوع سفر است که همسفر را تعیین می کند. طبیعت گردی، خصوصا کوهنوردی، به تنهایی اصلا مجاز نیست. من سفرهای با جمعیت کم را ترجیح می دهم. تکثر سلایق، هیجانات و دردسر های خود را دارد. حداقل جمعیت، هم به نفع طبیعت است و هم تشتت آرا، برای کسی از همسفران مزاحمتی ایجاد نمی کند.
پرنده نگری
حدود 6 سال است که پرنده نگری می کنم. البته تکیه برجای بزرگان نتوان زد به گزاف … حرفه ای نیستم اما پیگیرانه این سرگرمی را در سفرها دنبال می کنم.
عاشق عکاسی بودم و از بچگی دوربین داشتم. هر کجا که می رفتم تا مدت ها سوغاتم از آن منطقه، عکس غروب بود و کلکسیونی از غروب شهرها و مقاصد مختلف گردشگری داشتم.
یک بار آشنایی گفت تو عکاسی دوست داری، سفر هم زیاد می روی، خب از پرنده ها عکس بگیر.
این در ذهنم بود. یک روز صبح از خانه دوستی برمی گشتم، نزدیک منزل پدری پارکی بود. داخل پارک شدم و از یک پرنده شکاری عکس گرفتم که اتفاقا شکار در چنگالش بود! شاید شکار همین صحنه بود که اشتیاق را در من بیشتر کرد. شانس بود یا هر چه، به پرنده نگری علاقه مند شدم.
پرنده نگرها دفتری دارند که لیست پرنده هایی را که می بینند در آن می نویسند و هر پرنده جدید، یک رکورد جدید محسوب می شود. در ایران بیش از 550 گونه پرنده وجود دارد. من در این مدت توانسته ام حدود 300 گونه پرنده را ببینم و ثبت کنم.
شاید در نگاه اول، همه پرنده ها کلاغ و گنجشک و … به نظر برسند. من همین الان در سفر هستم در بندر لنگه. دیروز در بوشهر برای اولین بار یک گنجشک رودخانه ای دیدم. سرش خاکستری و خط ابروی زرد قشنگی دارد و صدایش با گنجشک های شهری فرق می کند.
جذابیت پرنده نگری این است که پرنده ها همه جا دیده می شوند. شما برای دیدن پستانداران و جوندگان و … باید به جاهای دورافتاده که حضور بشر کم رنگ است یا اصلا وجود ندارد، بروید، چراغ بیندازید و دوربین بکشید، تازه شاید شانس داشته باشید و غیر از روباه و شغال که دیدن آنها راحت است، مثلا جوجه تیغی ببینید! ولی در مورد پرنده ها اینطور نیست.
یادم می آید در منطقه حفاظت شده پرور سمنان با دوستان کنار آبشخور دوربین تله ای کاشتیم و صبح فردا پلنگی را که برای آب خوردن آمده بود، توانستیم ثبت کنیم ولی همیشه اینطور نیست. در حالیکه پرنده ها را در 4 فصل و در تمام کشور می توان دید. اینکه می گویند رفتیم جایی پرنده هم پر نمی زد، این را تایید می کند که همه جا پرنده پر می زند!
من در حیاط منزل پدری ام که هر چند نزدیک کوه است اما در منطقه شهری واقع شده، تا الان 45 گونه پرنده دیده ام! از عقاب طلایی تا گنجشک و قمری و …
استاد بختیاری از پیشکسوتان پرنده نگری در کشور، کتابی دارد تحت عنوان پرندگان شهر تهران که در آن 200 گونه پرنده را فقط در تهران ثبت کرده است.
جالب است بدانید کوچکترین پرنده خاورمیانه، پرنده ای است 9 سانتیمتری که در زمستان و در میان سوزنی برگ های دارآباد و پارک جمشیدیه می توانید آنها را ببینید: تاج طلایی های خیلی کوچک و ظریف را!
پیشنهادهایی برای در سفر
توصیه می شود که سفرنامه بنویسید. اتفاقات سفر را در وبلاگ، عکسها را در اینستاگرام یا حتی در دفتر یادداشت رویدادهای سفر را ثبت کنید. متاسفانه خودم تنبل هستم و متکی به حافظه که کار درستی نیست. خاطرات خوب سفر را در قالب سفرنامه بنویسید و سالها بعد که می خوانید خالی از لطف نیست.
من در رشته تخصصی ام یعنی پلیمر مطالعات و تجربیاتم در بخش بازرگانی و تجاری، واردات و صادرات مواد اولیه بود. شاید همین باعث شد که مطالعاتم را هم به شکل مقاله ای به زبان انگلیسی برای مجله گیلگمش با هدف جذب توریست پرنده نگر بنویسم. با موضوع چرا ایران می تواند مقصد جذاب گردشگری و پرنده نگری باشد.
موانع کشور برای جذب توریست؟
(ادامه دارد …)
متن کامل این مقاله را در شماره 233 ماهنامه بسپار که در نیمه اسفند ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است می خوانید.
در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.
