اخبارمقالات

افزودنی های شیمیایی پلاستیک ها: مهاجرت، انتشار و اثر محیطی در طول استفاده، دفع و بازیافت آن ها (بخش دوم)

بسپار/ ایران پلیمر در بخش اول این مقاله در مورد انواع افزودنی های مصرفی در محصولات پلاستیکی صحبت شد، در ادامه در مورد نحوه مهاجرت، انتشار و اثرات محیطی آن ها در طول استفاده، دفع و بازیافت صحبت خواهد شد.

مهاجرت، رهایش و سرانجام مواد سمی (POTSs) موجود در پلاستیک ها
انتشار مواد سمی ناشی از محصولات پلاستیکی در هوا، آب و خاک ممکن است در تمام مراحل چرخه عمر محصول رخ دهد. رهایش مواد سمی از محصولات پلاستیکی به درون هوا، سیالات استخراجی، آب، غذا، شبه غذاها (FS)، بزاق و عرق توسط تجزیه شیمیایی (آزمایشگاهی) شناسایی می شوند. شناسایی مقدار و نوع چنین انتشاراتی کاری پیچیده است، زیرا وابسته به عوامل بسیاری است. درکل، فنا شدن (fate) هر محصول بسپاری، هر ماده آزادشده، هر محصول فرایند تخریب و پایداری آن ها در محیط های مختلف و پتانسیل زیست توده ای آن ها، با قرار گرفتن درمعرض انسان و محیط، زیست طبیعی را چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت، تحت تاثیر قرار خواهد داد.
به طورساده، ترکیب مواد غیربسپاری در وهله اول به صورت آن چه که می تواند از پلاستیک رها شود تعریف می شود. با این حال، دیگر عوامل نیز ممکن است مسئول کنترل پتانسیل واقعی رهایش چنین موادی در محیط اطراف باشند، یعنی پتانسیل مهاجرت و حلال‎شویی. علاوه براین، جنبه های دیگری نیز در ارزیابی خطر ناشی از انواع مختلف گیرنده ها (برای مثال، حیوانات، انسان ها، زیستگاه ها) دخیل هستند، زیرا حضور ماده سمی در پلاستیک یا رهاشدن آن از پلاستیک به طور خودکار خطر ایجاد نمی کنند. در این جا، روی دو مورد کلیدی در زمینه‎ی سمیت مواد که برای یک اقتصاد چرخشی مهم است تمرکز شده است، به طوری که پراکنش طولانی مدت عناصر بالقوه سمی (PTE) در محیط به اندازه کافی کاهش یابد و به طور موثر کنترل شود: (الف) سازوکار(های) مهاجرت و پتانسیل رهایش بیشتر مواد و افزودنی های موجود در مواد پلاستیکی در تماس با مواد غذایی؛ و (ب) انتشار/حلال شویی مواد سمی درطول فرایند بازیافت تمام انواع پلاستیک ها (به ترتیب بخش های 2 و 3 این مقاله را ببینید).
نمونه هایی از مواد سمی مطالعه شده برای پتانسیل رهایش از محصولات پلاستیکی مختلف شامل: فتالات ها، تاخیراندازهای شعله برم دار (BFR)، بیس فنول A (BPA)، دی متاکریلات بیس فنول A، سرب، قلع و کادمیم، فرمالدئید و استالدئید، 4 نونیل فنول، MTBE (متیل ترت بوتیل اتر)، بنزن و بسیاری دیگر از ترکیبات آلی فرار هستند. در بسیاری از این مطالعات غلظت های رهایش در مقایسه با مقادیر حد قانونی یا مقادیر راهنما کم هستند، اما مواردی نیز وجود دارند که این غلظت ها به طور قابل توجهی بیشتر هستند. نکته قابل توجه این است که مقادیر راهنما، مقادیر کمی را که ممکن است مواد شیمیایی مختل کننده ی غدد تاثیر بگذارند و هم چنین سمیت مخلوط ها را درنظر نمی گیرند.

برگردان: مهندس رویا پورشوشتر
[email protected]

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره ۲۱۳ ماهنامه بسپار که در نیمه تیرماه منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق فیدیبو قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا