حذف فلزات سنگين از منابع آبي با نانوجاذب ساخت محققان كشور
پژوهشگران دانشگاه‌هاي بوعلی‌سینا و صنعتی همدان با سنتز سه نوع متفاوتی از سیلیکا و مقایسه عملکرد آنها، موفق به شناسايي یک ساختار مناسب برای جذب یون‌های فلزات سنگین و سمی از محیط‌های محلول شدند.
بسپار به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا می نویسد، یون‌های فلزات سنگین و سمی یکی از مهمترین آلاینده‌های منابع آبی و زیست محیطی است که روز به روز در محیط زیست در حال افزایش است و به یکی از دغدغه‌های حفظ سلامت محیط زیست تبدیل شده است. برهمین اساس حذف این آلاینده‌ها نقش مهمی را در تصفیه فاضلاب‌ها دارد و تا به امروز تحقیقات متعددی برای حذف این آلاینده‌ها صورت گرفته است و در راستای آن روش‌هایی نیز ارائه شده که از بین تمام روش‌های ارائه شده، روش جذب از توجه بالایی در میان تحقیقات برخوردار است. علت این امر را می‌توان به سادگی و ارزانی این روش ارتباط داد.
این کار تحقیقاتی به راهنمایی دکتر امیرعباس رفعتی و همکاری یاصر یوسفی از دانشگاه بوعلیسینای همدان و دکتر مژگان نجفی از دانشگاه صنعتی همدان به انجام رسیده و طی آن با بررسی‌هایی که بر روی سه نوع جاذب متفاوتِ تهیه شده از عاملدار کردن ژل سیلیکای تجاری (NH2–SG)، نانوسیلیکای توخالی (NH2–SNHS) و نانوسیلیکای توخالی عاملدار نشده (SNHS) داشتند، ساختار نانوسیلیکای توخالی که با عامل‌های آمینی اصلاح شده بود را به عنوان جاذب مناسب سه فلز سنگین و سمی Ni2+، Cd2+ وPb2+ معرفی کردند.
محققان این کار با استفاده از روش سل-ژل نانو سیلیکای توخالی را سنتز کردند و سپس با توجه به روش بلیتز و همکاران، نانو سیلیکای سنتز شده را با گروه‌های آمینی عاملدار کردند. پس از سنتز سه جاذب مورد نظر، با آنالیزهای متفاوت ساختار آنها را مورد بررسی قرار دادند و سپس به بررسی سینتیکی و تعادلی جاذب‌ها در دمای اتاق پرداختند. به همین منظور این جاذب‌ها را در معرض یون‌های Ni2+، Cd2+ وPb2+ قرار داده و با مشاهدات و مطالعاتی که داشتند، به نتایج قابل قبولی رسیدند.
نتایج آنها حاکی از این بود که NH2–SNHS بهترین جذب را در برابر یون‌های استفاده شده دارد. در ادامه این کار تحقیقاتی رفتار جذب مواد ستنز شده با مدل‌های تئوری موجود مقایسه شد و مدل جذب Langmuir–Freundlich به عنوان بهترین مدل برای بررسی رفتار جذب گزارش شد.
مطالعات سینتیکی بر روی نانوسیلیکای توخالی عاملدار شده به عامل‌های آمینی (NH2–SNHS) نیز نشان داد که زمان تماس بدست آمده برای کاربردهای تکنولوژیکی نیز مناسب است.
نتایج این تحقیق در مجله «Separation and Purification Technology» (جلد 85، 2 فوریه سال 2012) منتشر شده است.
