تولید پلاستیک زیستی و تخریب پذیر از پروتئین ماهی

بسپار می نویسد، یکی از چالش های بزرگ استفاده از پلاستیک ها، آلودگی دریا، اقیانوس و سواحل است که علاوه بر آسیب رساندن به هزاران گونه ی جانوری و مرگ آتها حتی می تواند بر روی سلامت انسان ها نیز که در چرخه ی غذایی خود از منابع دریایی استفاده می نمایند تاثیر گذارد اما تولید پلاستیکی تخریب پذیر از دل دریا برای حفاظت از آن راهکاری جالب توجه به نظر می آید!!
گروهی از محققان در حال بررسی پروتئین موجود در پولک گونه¬ای ماهی مرکب هستند که این گونه بیشتر در آب¬های اسپانیا،کره، آرژانتین و اطلس یافت می¬شود. پروتئین مورد بررسی بسیار شبیه پروتئین موجود در ابریشم بوده، با این تفاوت که قابلیت تولید پلاستیک¬های گرمانرم به وسیله¬ی این پروتئین میسر است. به این مفهوم که بسپار تولیدی از این پروتئین، قابلیت ذوب و شکل¬دهی داشته بدون آنکه خواص بسپار و یا به عبارتی پروتئین مذکور تحت تاثیر قرار گیرد. از جمله خواص دیگر این پروتئین می¬توان به سبکی و ایجاد استحکام بالا در محصول نهایی اشاره داشت. همین نکته استفاده از پلاستیک¬های تولیدی از این پروتئین را در صنایع نظامی و دفاعی جذاب می¬کند. ساخت وسیله¬ای جنگی و یا دفاعی با قابلیت حفظ محیط¬زیست!!
اما تولید محصول، با استفاده از این پروتئین اندکی هزینه¬بر بوده و از سوی دیگر گونه و تعداد ماهی¬هایی با این پروتئین نیز کافی نیست. بنابراین تولید پلاستیک¬های گرمانرم با استفاده از این پروتئین هنوز قابلیت رقابت با پلاستیک¬های متداول پایه نفتی را چه از لحاظ قیمت و چه از لحاظ فراوانی ماده¬ی اولیه ندارد.
بررسی¬های جدید نشان می¬دهد که در انواع مختلف گونه¬های ماهی مرکب پروتئین¬هایی وجود دارد که برخی خواص کشسان بیشتری داشته و برخی نیز مطابق پروتئین مورد بررسی برای تولید پلاستیک¬های گرمانرم مناسب به نظر می¬رسند.
مرحله¬ی بعدی این بررسی¬ها، تلاش برای تولید لاستیک¬های گرمانرم (TPE) با توجه به اختلاط پروتئین های گوناگون زیستی حاصل از انواع ماهی¬های مرکب ذکر شده است. استفاده از این پروتئین برای تولید انواع زخم پوش¬ها نیز بررسی و مورد تائید قرار گرفته و تا چند سال آینده در مقیاس صنعتی به مرحله¬ی تولید خواهد رسید.