بازار رنگ، کم رنگ است

بسپار می نویسد، رییس اتحادیه فروشندگان رنگ در گفت‌وگو با صمت مشکلات واحدهای صنفی را مطرح کرد.
در طول سال چند بار گذرتان به مغازه یا بازار رنگ‌فروشان می‌خورد؟ به طور معمول عموم مردم شاید حتی سال‌ها، از فروشگاه‌های رنگ‌فروشی خرید نکرده باشند چرا که بیشتر مشتریان این بازار فعالان صنعت ساخت‌وساز هستند؛ کسانی که برای رنگ‌آمیزی ساختمان، مجبور به مراجعه به واحدهای صنفی رنگ‌فروشی و خرید رنگ مورد نظر هستند. حال برای بررسی مشکلات فعالان این صنف با حبیب انوری، رییس اتحادیه فروشندگان رنگ گفت‌وگو کردیم. انوری مهم‌ترین مشکلات این صنف را وجود کارگاه‌های تولید رنگ با کیفیت پایین، خرید کم مردم و نوسان قیمت ارز می‌داند.

چه تعداد واحد صنفی فعال در شهر تهران وجود دارد؟

در صنف فروشندگان رنگ تعداد ۷۰۰ واحد با مجوز، ۵۰ واحد در دست اقدام برای دریافت مجوز و ۵۰ واحد بدون مجوز فعال هستند. البته فکر می‌کنم، تعداد واحدهای بدون مجوز بیشتر از این تعداد هم باشد.

برنامه شما برای برخورد با واحدهای بدون مجوز چیست؟

بر اساس ماده ۲۷ و ۲۸ قانون نظام صنفی با برخی از واحدهای بدون مجوز برخورد کرده‌ایم اما در مهار کردن برخی از این واحدها با مشکلاتی مواجه هستیم. برای مثال زمانی که برای پلمب کردن برخی از این واحدها مراجعه می‌کنیم، موفق به این کار نمی‌شویم چرا که صاحب مغازه از طریق لابی با برخی افراد اجازه پلمب مغازه را نمی‌دهد. بنابراین نمی‌توان با فعالیت غیرقانونی آنها مقابله کرد. به تازگی نیز با یکی از این موارد برخورد داشتیم اما موفق به تعطیل کردن آن واحد نشدیم.

به نظر شما برای حل این مسئله چه اقدامی باید انجام داد؟

تا زمانی که روابط جای ضوابط را گرفته، این مشکلات وجود دارد و کاری نمی‌توان از پیش برد.

محصولات رنگ که در واحدهای صنفی به فروش می‌رسد، تولید داخل است یا وارداتی؟

۹۹ درصد این مواد ایرانی است. البته مواد اولیه بسیاری از این رنگ‌ها از خارج وارد می‌شود؛ درصدی از مواد اولیه نیز از پتروشیمی ایران تامین می‌شود. نکته دیگر این است که رنگ‌های موجود در ساختمان‌ها بیشتر ایرانی است اما رنگ‌هایی که در صنعت خودرو استفاده می‌شود خارجی است.

تعیین قیمت رنگ‌ها بر چه اساسی است؟

حدود دو سال است که قیمت رنگ‌ها در بازار تغییر نکرده و این امر به دلیل رکود در بازار بوده است. هر ساله به دلیل مسائلی چون حقوق و بیمه کارگران، مالیات و عواملی از این دست قیمت‌ها افزایش می‌یابد اما مدتی است که این تغییر قیمت در بازار رنگ رخ نداده است و به دلیل رکود در بازار ساخت‌وساز نمی‌توان قیمت‌ها را افزایش داد.

مسئول تعیین قیمت محصولات رنگ چه کسی است؟

خود تولیدکننده قیمت رنگ را تعیین می‌کند.

یعنی اتحادیه نرخ مصوب برای محصولات ندارد؟

خیر. از سوی اتحادیه فروشندگان نرخ‌گذاری نمی‌شود اما سندیکا و تعاونی تولیدکنندگان نرخ رنگ‌ها را تعیین می‌کنند.
رکود در بازار مسکن چه تاثیری در بازار رنگ دارد؟ آیا می‌توان گفت این رکود، بر قیمت‌ها و حتی فروش محصولات رنگ تاثیر می‌گذارد؟

بله تاثیر دارد. وقتی بازار مسکن دچار رکود می‌شود، این امر خودبه خود بر بازار رنگ نیز تاثیر می‌گذارد. مشکل دیگری که در این بازار وجود دارد این است که بسیاری از مردم، به فکر تامین نیازهای اولیه خود مانند مسکن، خوراک و پوشاک هستند و کمتر کسی به رنگ‌آمیزی خانه توجه می‌کند. با این وضعیت نباید خیلی انتظار داشت که بازار رنگ رونق داشته باشد. به‌طور مثال حتی ممکن است فردی حدود ۵ یا ۶ سال خانه‌اش را رنگ آمیزی نکرده باشد و بسیار هم طبیعی است. چون تا حدودی این کار تجملاتی به نظر می‌رسد. به هرحال این صنف بسیار ضعیف است.

دلیل این ضعف چیست؟

مردم به رنگ‌آمیزی خانه‌هایشان اهمیت چندانی نمی‌دهند. در واقع شرایط اقتصادی خانواده‌ها اجازه نمی‌دهد که خانواده‌ها به غیراز تامین مایحتاج زندگی خود به موضوع دیگری مانند رنگ‌آمیزی خانه فکر کنند. علاوه بر این بخشی از افراد جامعه مالک خانه نیستند و به طور معمول مستاجران برای رنگ‌آمیزی خانه‌های اجاره‌ای هزینه‌ای متحمل نمی‌شوند.
چند سالی است که در کنار رنگ‌های سنتی، رنگ‌های جدید با قابلیت‌های متفاوت وارد بازار شده، آیا ورود این نوع از رنگ‌ها منجر به رکود در بازار رنگ سنتی نشده است؟

خیر، چون در حال‌حاضر رنگ‌های جدید کیفیت رنگ‌های قدیمی را ندارند. البته رنگ‌های جدید و امروزی بر پایه آب بوده و همچنین از لحاظ بو و سایر مسائل بسیار خوب و با کیفیت هستند اما با این حال، هنوز کیفیت رنگ‌های روغنی قدیمی را ندارند. برای مثال دیوار رنگ شده با رنگ روغنی را می‌توان بارها شست اما رنگ‌های جدید این قابلیت را ندارند.
گفته شده که برخی از رنگ‌های جدید خطر اشتعال ندارند. درباره این موضوع اطلاعاتی به ما می‌دهید؟

رنگ‌های قبلی این قابلیت را داشتند و امکان مشتعل شدن آنها زیاد بود اما رنگ‌هایی که «واتر بیس» یا به عبارتی بر پایه آب هستند این مشکل را ندارند.

نوسان قیمت رنگ بر چه اساسی است؟

این نوسان بر اساس نرخ ارز است. البته این نرخ حدود ۳ یا ۴ سال پیش بسیار زیاد بود اما درحال‌حاضر مدتی است که در وضعیت ثابت است.

گفته شده برخی از فعالان صنف ابزارفروشان، در بازار رنگ نیز فعالیت می‌کنند و به عبارتی محصول رنگ نیز به فروش می‌رسانند. فعالان این صنف این موضوع را یک مشکل در این حیطه می‌دانند و از آن با نوعی تداخل یاد می‌کنند. آیا شما با این دیدگاه موافق هستید؟

بله از این موضوع اطلاع دارم. در واقع دلیل این مسئله این است که فعالان این صنف درآمد ناچیزی دارند به طوری که این درآمد کفاف هزینه زندگی‌شان را نمی‌دهد و آنها نیز مجبور هستند که علاوه بر ابزارآلات رنگ نیز بفروشند و این تداخل صنفی به وجود می‌آید. حتی گاهی عکس این قضیه نیز اتفاق می‌افتد یعنی ممکن است فردی که مجوز رنگ‌فروشی دارد به کاری مثل ابزارفروشی روی بیاورد. اما دلیل همه این مشکلات، درآمد ناچیز این افراد است. با صنف ابزارفروشان درباره این موضوع تعاملاتی داشته‌ایم و تاکنون این مسئله برای ما مشکلی پیش نیاورده و اصلا فکر نمی‌کنم‌که این موضوع، به عنوان مشکل دیده شود.

اینکه گفته می‌شود بازار رنگ درحال‌حاضر به جای اینکه به کیفیت محصول فکر کند، به بقای آن می‌اندیشد. آیا شما این دیدگاه را قبول دارید؟

این موضوع درباره نشان (برند)هایی است که کیفیت خوبی ندارند و رنگ‌های با کیفیت بالا تولید نمی‌کنند. البته این نوع از رنگ‌ها در کارخانه‌ها تولید نمی‌شود بلکه در کارگاه‌های کوچک ساخته و عرضه می‌شود. این کارگاه‌ها فقط به فروش و سود حاصل از فروش محصول فکر می‌کنند. اما کارگاه‌ها یا کارخانه‌هایی که رنگ باکیفیت بالا تولید می‌کنند، وضعیت فروش بسیار خوبی دارند. این کارگاه‌ها، از تولیدکنندگان قدیمی و شناخته شده بازار رنگ هستند.

گفته شده که نیاز واحدهای صنفی رنگ ۳۸ واحد است اما درحال‌حاضر ۴۰۰ واحد در حال فعالیت هستند. نظر شما درباره این موضوع چیست؟

به تازگی تعداد تولیدکنندگان این محصول زیاد شده اما بسیاری از فعالان این صنف بیشتر به صورت کارگاه بوده و کارخانه نیستند. حتی این کارگاه‌ها برای فروش محصول، امتیازهایی را به خریدار می‌دهند و تخفیف‌های ویژه‌ای را برای او در نظر می‌گیرند. اما همان تعدادی که اشاره کردید، اصل تولیدکنندگان این صنف هستند. در حالت کلی صنفی هستیم که محصول و کالا را زیرقیمت می‌فروشیم. چون وضعیت فروش مناسب نیست و تولیدکنندگان محصول را ۱ یا ۲ درصد زیرقیمت می‌فروشند. رقابت این صنف در زیر قیمت فروختن کالاست.

برای بهبود این وضعیت چه پیشنهادی دارید؟

این وضعیت اصلاح شدنی نیست یا حداقل به این راحتی‌ها درست نمی‌شود و کاری از دست کسی برنمی‌آید. یعنی تا زمانی که هزینه‌های تولید مثل بیمه و کارگر و سایر عوامل درست نشود، این وضع نیز بهبود نمی‌یابد. مهار این موضوع نیز در اختیار ما نیست. شاید یکی از راهکارها این باشد که رنگ‌سازهای متفرقه را جمع‌آوری کرد و نشان(برند)هایی که جنس خوب و باکیفیت دارند را در بازار نگه داشت و به ماندن آنها در بازار کمک کرد. با اینکه تلاش‌های بسیاری برای بهبود این وضعیت کرده‌ایم اما بهبود این وضعیت به راحتی امکانپذیر نیست و اجرای آن در عمل بسیار سخت است.