اخبار

انجمن تولیدکنندگان مستربچ و آمیزه های پلیمری/ درس هایی از انسجام

بسپار/ایران پلیمر حرفه ای گری معنایی دارد که در ایران اغلب آن را نادیده می گیریم. نه همه مان ولی در غالب مواقع، و نمونه های آن بسیارند. ثبات و انسجام در تصمیم گیری ها و عملکردها چیزی ست که نه در کلان و نه در خرد چندان قابل مشاهده نیست.
فرقی هم نمی کند از تغییر دوره ای رییس جمهور حرف می زنیم یا مدیر یک نمایشگاه تخصصی. رییس جمهور که عوض می شود، از صدر تا ذیل مدیران در همه سازمان ها و نهادها صرفنظر از تجارب و تخصص های احتمالی تغییر می کنند. مدیر ایران پلاست هم که عوض می شود، برمی گردیم به نقطه صفر! همه چیز باید از اول چیده و آزموده شود.
الان بیش از بیست و چند سال است که دست کم دو نمایشگاه معظم را از نزدیک زیر نظر داشته ایم. به واسطه موقعیت شغلی خود و اینکه همکار رسانه ای آنها در ایران بوده ایم. تیم های برگزاری و رسانه ای نمایشگاه های K و Chinaplas بزرگترین و معتبرترین های صنعت پلاستیک و لاستیک در دنیا، چنان در مسیر حرکت خود ثابت قدم هستند که اگر با آنها مکاتبه و دلیلی برای گفت و گو نداشته باشید، امکان ندارد متوجه تغییر در مدیریت ها شوید و بعضا با نامه های تشکر و قدردانی از همکاری های متقابل در زمان بازنشستگی یک فرد موثر در آن مجموعه ها، و معرفی فرد جایگزین از آن مطلع می شوید نه با بر هم زدن ساختارهای قبلی و بدگویی و سلب مسوولیت و هر ایرادی را به گردن قبلی انداختن! سازوکار طوری ترسیم شده که هر اصلاحی بر بسترهای موجود امکان پذیر است و نیازی به صرف انرژی و هدررفت زیاد منابع نیست.
ما چرا اینگونه نیستیم؟ ما اصولا چیزی به نام دبیرخانه یا بخشی در سازمان ها برای مستندسازی، جمع آوری، تحلیل و نگهداری داده ها نداریم. عملکردها به شدت متاثر از افراد هستند و نه برنامه های مدون. طبیعی است که این روند با جابجایی افراد به کلی دگرگون شود.

انتخابات کمی دیرهنگام (به واسطه دنیاگیری ویروس کووید19 و جهش های بعد آن) هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان مستربچ و آمیزه های پلیمری در پیش است. پیش تر هم در این رسانه گفته ایم که این انجمن دست کم در یک مورد سنگ بنای یک رویداد مهم را در کشور گذاشته است. کنفرانس بین المللی مستربچ و کامپاندهای پلیمری که اگر نبود تحریم ها دیدیم که در دوره هایی با استقبال جامعه علمی و صنعتی جهانی روبرو بود. این کنفرانس هر چند خروجی تفکر فرد یا افرادی است که در کنار هم ضرورت برگزاری آن را احساس کرده اند، اما ساختارمند و ضابطه محور است.
اصولا هیات مدیره این انجمن نشان داده که در برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی کارآمد است چه وقتی که این دوره های تخصصی را در رویدادهایی چون ایران پلاست برگزار کرده و چه حتی وقتی زیر سایه کرونا وبینارها را برگزار می کرد.

در این سالها (با توجه به نتیجه و خروجی) احساس این است که رویکرد هیات مدیره این انجمن جذب حداکثری دست در کاران صنعت مستربچ و کامپاند و تلاش جمعی برای حصول منافع حداکثری اعضا در مذاکره با تصمیم سازان و قانونگذاران عمدتا در وزارت صمت، پتروشیمی ها، گمرکات و البته تدوین استانداردهای موردنظر در این صنایع بوده است.
تدوین سند چشم انداز صنعت مستربچ و کامپاند هم کار ارزشمند دیگری است که امیدواریم به زودی از آن بیشتر بشنویم.

نقدی که به این انجمن می توان داشت، مثل بسیاری از دیگر بخش های کشور، حرکت های جزیره ای و محدود به داخل کشور آن است. خیلی از مراودات این انجمن با سایر تشکل های مشابه در کشورهای دیگر با هدف معرفی و استفاده از ظرفیت های متقابل در به روزرسانی دانش و فناوری و امکان تجارت نشنیده ایم. فعالیت های برون مرزی بعضا به شکل حضور گروهی در نمایشگاه ها بوده که هر چند خوب است اما حتما کافی نیست. اینجا جایی است که بدون اتکا به حمایت های سیاسی باید دست به کار شد، گاهی می شود و بیشتر وقت ها نه. اما آن گاهی، ارزش همت کردن را برای بقای تولید در کشور دارد.

ارایه گزارش های آماری و تحلیلی تولید و صادرات سالیانه یک صنعت را هم (هر چند می دانیم در کشوری پر از عدم قطعیت ها کار آسانی نیست)، کم دیده ایم که مبتلابه همه تشکل های فعال صنعت پلیمر و پوشش است. شاید این اتفاق را کم دیده ایم چون تمایل و اراده ای برای استفاده از پتانسیل های خارج از مجموعه های خود نیز به هر دلیل نداشته ایم. خوب است که ارتباطات را به عنوان عاملی برای هم افزایی جدی تر بگیریم.

این گروه رسانه ای برای اعضای فعلی هیات مدیره و اعضای منتخب در روز دهم خردادماه آرزوی موفقیت دارد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا