اخباراخبار ویژه

اختصاصی بسپار/ یک روز با مدیران هلدینگ طب پلاستیک/ استراتژی: توسعه

بسپار/ایران پلیمر ساعت 4 صبح جاده تهران به سمنان و بعدتر رو به شاهرود. درختان کوتاه قامت پسته در هکتارها زمین تازه زیر کشت رفته در حوالی گرمسار و البته باغ های معروف پسته دامغان با فاصله کمی از کوه های سربه فلک کشیده البرز. تا بالاخره شهرک صنعتی شاهرود از قدیمی ترین شهرک های صنعتی استان سمنان با 419 هکتار وسعت و حدود 120 واحد فعال.
وقتی حامد امینی هراتی، مدیرعامل طب پلاستیک از طرح های توسعه مجموعه می گوید به نظر می رسد که با اجرای این طرح ها نه فقط طب پلاستیک بلکه شهرک صنعتی شاهرود هم در حال توسعه است.
اینجا یک کارخانه امروزی ست که منظره تمامی دفاتر و اتاق های کار در آن از یک سو دشت و از دیگر سو سالن های تولید است.
ما در روزی میهمان طب پلاستیک هستیم که حضور رییس جمهور در استان سمنان و وزیر صمت در شهرک صنعتی شاهرود تا حدی باید جنب و جوش غیرعادی را موجب شده باشد، اما در طب پلاستیک همه چیز آرام و بر مدار همیشگی به نظر می رسد.

امینی هراتی: محلی که در آن هستیم طرح تجمیع و توسعه طب پلاستیک در مساحت 27000 متر است که با سرمایه گذاری 5000 میلیارد تومانی ایجاد شده است. واحدهای قبلی حفظ شده اند و با خطوط دیگر ترموفرمینگ و بازیافت در حال تجهیز مجدد هستند. طرح توسعه دیگری هم در مجاورت همین طرح در حال ساخت و ساز است که تا امروز 50 میلیارد تومان به آن تخصیص پیدا کرده و تا سال 1401 با بهره برداری از طرح توسعه 37000 متری در مجموع هفت هکتار به زیر بار تولید طب خواهد آمد. بعدتر یک طرح توسعه دیگرهم در زمینی که روبروی مجموعه خریداری شده به اجرا در خواهد آمد.
در واقع در یک پروژه 5 ساله، ما بالغ بر 20 هکتار را در خدمت کارخانجات خود خواهیم داشت و میزان اشتغال از 560 نفر امروز به بالای 2000 نفر می رسد.

بسپار- استراتژی و هدف این توسعه چیست؟
امینی هراتی: ما توسعه را یک اجبار می دانیم. حفظ شرایط موجود بدون توسعه ممکن نیست. تکنولوژی به طور مرتب در حال پیشرفت است. بازار هم برای راه اندازی مگاپلن ها کشش دارد.
این نکته را در نظر داشته باشید که به هر حال قسمتی از سود و پایداری عملیات در “مقیاس” است.
البته که خانواده دکتر ترکمان که ذینفعان اصلی مجموعه هستند، عملا برداشت ویژه ای ندارند و هر چه عایدی هست دوباره سرمایه گذاری می شود و ما یکی از واحدهای دارای اشتغال پایدار در استان و شهرستان هستیم. آن هم در شهرستانی که از این لحاظ تا حدودی ضعیف است.
بسپار- خطوط اصلی تولید و ظرفیت های مجموعه طب پلاستیک چه قدر است؟
امینی هراتی: در حال حاضر بیش از 60 خط قالب گیری تزریقی از آلمانی و چینی و یک خط نمونه ایرانی مشغول به کار هستند. در کنار ظروف بسته بندی و یکبارمصرف پلاستیکی، خط تولید محصولات مادر و کودک هم با برند Umommy فعال است. انواع مواد پلیمری PP، PS، PE و سیلیکون و … با ظرفیت روزانه 40-50 تن در حال استفاده در مجموعه هستند.
صادرات محور هم هستیم و حدود 40 درصد تولیدات خود را به اقصا نقاط دنیا صادر می کنیم. امسال 10 میلیون دلار صادرات را پشت سر خواهیم گذاشت. کشورهای افریقا، قطر، عمان، عراق، افغانستان، مصر، امریکا، کانادا، استرالیا، روسیه، آلمان، ترکیه و … از کشورهای هدف صادراتی ما بوده اند.

بسپار- آیا در طرح های توسعه، افزایش سهم صادراتی خود را در نظر دارید؟
امینی هراتی: قطعا این افزایش سهم هم در ذهن ما هست. به شما بگویم که ما در کل منطقه، واحدی در اندازه طب پلاستیک نداریم. همین باعث شده که حتی به ترکیه صادرات داشته باشیم و چین را هم پشت سر بگذاریم. در منطقه با توجه به ظرفیت های تولید و قیمت کاملا قابل رقابت با تولیدات چینی هستیم و در اولویت خرید مشتریان قرار داریم.
با دو برند طب پلاستیک و پیک نیک در بازارهای فروش شناخته شده هستیم.

بسپار- هلدینگ طب پلاستیک در کنار تولید محصولات نهایی، واحدهایی در حوزه های دیگر پلیمر نیز دارد …
امینی هراتی: بله همینطور است. ما در ویراصنعت ساخت ربات و قالب را دنبال می کنیم. در ویرابسپار در حوزه کامپاندینگ و مواد اولیه فعال هستیم. سازمان حمل و نقل اختصاصی خود را داریم. لعل کویر مجموعه، یک واحد کشت و صنعت است و … و در واقع هدف بلندمدت ما تکمیل زنجیره از مزرعه تا منزل است. مزرعه ایجاد شده، بسته بندی در این مسیر بسیار مهم است که ایجاد شده، توزیع هم همینطور. ویرا مدرن ایرانیان هم فروشگاه های زنجیره ای هستند که یکی یکی راه اندازی می شوند.
اگر دقت کنید، متد کارخانه از یک کارخانه آلمانی گرفته شده. بهداشت کار و محیط زیست برای ما اهمیت زیادی دارد. شما در سالن های تولید ما تاسیسات نمی بینید. یک ترانشه با عرض 3 متر و ارتفاع دو و نیم وجود دارد که زیر زمین ایجاد شده، آدم رو است و تمامی تاسیسات را در خود جای داده. بنابراین شما در سالن تولید فقط ماشین های در حال کار و افراد را می بینید و همه چیز در نهایت نظم و تمیزی است. همینطور که مشاهده می کنید هم دفاتر به خط تولید دید دارند و این ما را در تمام مراحل تولید شریک می کند. حتی در دفتر تهران یکی از لذت بخش ترین کارهای خود من، دیدن سالن در حال کار تولید از دوربین های مداربسته است.

بسپار- جذب نیروی انسانی متخصص یکی از عارضه های واحدهای تولیدی در خارج از مرکز است. آیا در این زمینه با چالشی روبرو هستید؟
امینی هراتی: بله چالش نیروی انسانی در شهرستان ها همیشه هست. ما با دانشگاه صنعتی شاهرود ارتباط خوبی برای به کارگیری دانش آموختگان داریم. خود من فارغ التحصیل همین دانشگاه هستم. تکنیک مالی ما در طب پلاستیک به گونه ای بوده که توانسته ایم نیروهای خود را حفظ کنیم و حتی نیروهایی داریم که از تهران به شاهرود آمده اند و اینجا کار می کنند و ماندگار شده اند.

بسپار- آقای امینی، در حال حاضر پلاستیک ها به سیبلی تبدیل شده اند که تیر فعالان محیط زیست مرتب آنها را نشانه می گیرد. برنامه های مجموعه شما برای همراه شدن با آنچه در دنیا اقتصاد چرخشی خوانده می شود، چیست؟
امینی هراتی: واحد بازیافت ما در همین راستا ایجاد خواهد شد. ماشین آلات و تجهیزات آن خریداری شده و تا دو ماه دیگر به طور کامل راه اندازی می شود. کل زباله منطقه را در این واحد تفکیک می کنیم، حتی آهن و آلومینیوم و البته پلاستیک. بخش پلاستیک بازیافت و در قالب کامپاند برای سایر صنایعی که قابلیت مصرف دارند عرضه می شود.
من معتقدم پلاستیک نه تنها چیز بدی نیست، بلکه پلاستیک ها کاملا دوستدار محیط زیست هستند. شما پلاستیک را با 200 درجه حرارت از شکلی به شکل دیگر تبدیل می کنید. اما آهن با 800 و شیشه با 1200 درجه حرارت نرم می شوند! خب برای رسیدن به این دماها چه قدر انرژی فسیلی لازم است و چه آسیبی برای طبیعت دارد.
در بحث پلاستیک صرفا مساله جمع آوری و بازیافت است. مساله فرهنگ سازی است که وظیفه دولت ها هم هست. اما متاسفانه در حال حاضر در کشور ما پلاستیک ها را به عنوان یک کالای کارآمد و مفید به زباله تبدیل می کنیم.

عامریان: ما بارها در طب پلاستیک به عنوان یک ماموریت و مسوولیت اجتماعی با همکاران نسبت به پاک سازی ورودی شهر شاهرود از زباله ها اقدام کرده ایم. تغییر فرهنگ در توان یک مجموعه و دو مجموعه نیست در توان دولت هاست.
شهرداری ها که مشکل درآمدی هم دارند به سادگی می توانند این صدها تن زباله را به آورده مالی تبدیل کنند. از پروژه ای بازدید می کردم که پرورش سوسک های قهوه ای خاصی بود که از زباله های تر تغذیه می کردند و به عنوان یک منبع عالی پروتئین برای طیور شناخته می شد. یعنی حتی منفورترین زباله (تر) هم امکان بهره برداری اقتصادی دارد.
طرح بازیافت ما توجه به همین هاست.
در کشاورزی نوارهای آبیاری را می سوزانند! با کلی آلایندگی. در حالیکه به سادگی قابل بازیافت است. وظیفه وزارت صمت یا جهادکشاورزی ست که کشاورز را آگاه کند که اینها را جمع کن و می توانی به عنوان ضایعات قابل بازیافت بفروشی. متاسفانه خیلی ها ساده ترین و بدترین کار را انتخاب می کنند.

بسپار- با توجه به اینکه در دوران دنیاگیری ویروس کووید19، تقاضا برای ظروف بسته بندی لاجرم افزایش داشت، این موضوع روی تولید مجموعه شما چه اثراتی داشت؟
امینی هراتی: در همین دو سال تولید ما 100 درصد افزایش پیدا کرده است. با راه اندازی کارخانه فعلی ظرفیت ما دوبرابر شد. ما روزانه 15 میلیون قطعه تولید می کنیم، در سه شیفت کاری و 350 روز سال! به دلیل تقاضا و کشش بازار امسال حتی در روز عاشورا هم فعال بودیم.
داستان آغاز به کار طب پلاستیک هم می تواند برای خوانندگان شما جالب باشد. آقای عامریان که از روز نخست اینجا بودند می توانند برای شما تعریف کنند.

عامریان: شهریور 1376 بود … هشت سال بود که من از شاهرود رفته بودم و تهران زندگی می کردم. تا از طریق برادرم به خانواده دکتر ترکمان معرفی شدم. محل اولیه کارخانه طب پلاستیک در روستای ابرسج بود. ما پروانه بهره برداری صنایع روستایی داشتیم و باید در روستا کار را راه اندازی می کردیم. من دنبال زمین و سوله مناسب می گشتم و فاصله ها و زمان هم بر اساس فواصل در تهران در ذهنم بود. یک روز در یکی از ادارات دولتی مشغول صحبت بودم که فردی محل کارخانه ای را در ابرسج پیشنهاد کرد. یک کارخانه چتایی بود با 32 شریک. روستای ابرسج در 22-23 کیلومتری شاهرود به سمت شمال واقع شده. از بسطام به سمت جنگل ابر … از ابتدای جاده تا سوله ابرسج 12 کیلومتر بود! منطقه ای سردسیر. دقیقا در دامنه های البرز و زیر آخرین تیر چراغ برق دنیا! منطقه بارندگی و برف زیادی هم دارد و خیلی وقت ها در برف اصلا امکان تردد اندک ماشین های محلی هم وجود نداشت. یادم هست یک روز یکی از قالب ها خراب شد. در منطقه هنوز امکاناتی برا تعمیر و … نبود. باید می فرستادیم تهران. برف زیادی باریده بود و ماشین توانست تا دو کیلومتری کارخانه بیاید. محلی ها کمک کردند قالب 150-200 کیلویی را بار یک فرغون کردیم و به سختی زیادی به ماشین رساندیم. فکر می کنم از 9 شب تا 11-12 شب در تلاش و تقلا بودیم.

بسپار- هیچ کاری آسان نیست و حتما امروز دیدن موفقیت های طب پلاستیک برای شما لذتی بیشتر از بقیه دارد.

(دکتر ترکمان و برخی دوستان دیگر به جمع مدیران طب پلاستیک ملحق می شوند)
ترکمان: یادم هست در همان اوایل کار در یک مقطعی کار خیلی دشوار شده بود و نتیجه نمی گرفتیم. در حدی که جمع شدیم و تصمیم داشتیم که کار را تعطیل کنیم. همین آقای عامریان گفتند فقط 6 ماه دیگر هم ادامه بدهیم. ادامه دادیم و امروز اینجا هستیم.
آقای امینی لطفا درآمد و سود طب را در سال پیش به دوستان اعلام کنید. ما ابایی نداریم و دلیلی هم برای این مخفی کاری ها که معمولا در صنعت پلاستیک متداول است نداریم.

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره 230 ماهنامه بسپار که در نیمه آذرماه ۱۴۰۰ منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه  و  فیدیبو  قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا