اختصاصی بسپار/ گفت و گو با مهندس مجید آقارفیعی، مدیرعامل مانا پلیمر: خانواده های حمایتگر دهه 70 و 80 و نسلی که کار کردن را دوست ندارد!

بسپار/ایران پلیمر مجید آقارفیعی، دانش آموخته رشته مهندسی پلیمر در سال 1376 است. او در گفت و گو با خبرنگار بسپار می گوید: در سال ۷۴ در کارخانه رنگ کرومات به عنوان کارآموز و بدون سمت مشخص شروع به کار کردم. بعد از فارغ التحصیلی و در اواخر خدمت سربازی در شرکت رنگ سازی گیلان و مازندران در بندر انزلی مشغول به کار شدم و در سال ۸۰ به مدت چهار ماه در شرکت نیماشیمی کار کردم. بزرگترین و بهترین تجربه کاری من در سال ۸۹ و به واسطه آشنایی با شرکت صنایع شیمیایی بوشهر توسط یک آگهی صورت گرفت. در آزمایشگاه تحقیقاتی این شرکت مشغول به کار بودم. به دلیل اشتیاق به کار و یادگیری، همزمان در شرکت مهندسین مشاور افق هسته ای که مشاور طرح اتمی نیروگاه بوشهر بود به صورت پاره وقت ابتدا در کنترل فرایند و سپس در قسمت مکانیک مشغول به کار شدم و تجربه عالی در حوزه مستندسازی و تولید مدارک داشتم.
به دلیل روابطی که برای من ایجاد شد به شرکت مهندسین مشاور شیب راهه بندر رفتم که مشاور سازمان بنادر و کشتیرانی بودند‌. در صنایع شیمیایی بوشهر هم مشغول تولید و فرمولاسیون رنگ بودم. سپس به واحد مهندسی فروش رفتم و با کارهای اجرایی هم آشنا شدم‌. تجربه ناموفقی در شرکت نویان پوشش داشتم. با جمعی از دوستان دانشگاهی در سال ۸۰ شرکت نیل فام را راه‌اندازی کردیم که به علت عدم هماهنگی اخلاقی و کاری در سال ۸۵ از آنها جدا شدم و مدت کوتاهی در شرکت همایش صنعت پلیمر کار کردم و کارهای لاینینیگ و فایبرگلاس را در آنجا یاد گرفتم‌. برآیند همه این موارد منجر شد تا در سال ۸۶ شرکت مانا پلیمر را تاسیس کنم.
تصور من در آن سنین و دوران این بود که برای اینکه یک شرکت تاسیس شود باید پول زیاد و تجهیزات عظیمی وجود داشته باشد ولی حداقل در مورد من این طور نبود و به کمک تجربه و اعتماد به نفسی که پیدا کردم و با حداقل سرمایه (۳۰ میلیون تومان) شروع کردم‌. بعد از ثبت شرکت، فعالیتم را با پیمانکاری آغاز کردم. نقطه عطف رشد شرکت مانا پلیمر در کار کوچکی بود که با گروه مپنا گرفتم و بعد، یک پروژه بزرگ ۲۳ هزار متری در طرح توسعه برای اپوکسی تعریف کردند که در آن مناقصه چندین شرکت بزرگ از جمله شرکت تهران فایبر که پیشکسوت صنعت اپوکسی است، حضور داشتند. در طی مذاکرات با گروه مپنا گفتم که در ازای یک تخفیف بسیار خوب، ۵۰ درصد از هزینه پروژه را به صورت پیش پرداخت می خواهم. آنها قبول کردند و با پیش پرداختی که از آنها دریافت کردم سوله ای در جاجرود اجاره کردم و تجهیزات و مواد اولیه خریدم و شروع به تولید رنگ و کفپوش کردم. در کنار انجام آن پروژه به همکاران دیگر هم کفپوش و رنگ می فروختم. جمع بندی همه این موارد باعث شد تا سود آن کارگاه کل هزینه پروژه را تامین کند و الباقی هزینه پروژه را که دریافت می‌کردم، سود خالص من از پروژه بود. در کمتر از یک سال بعد کار بازرگانی و واردات را شروع کردم. در واقع تا سال ۹۱ شرکتی شکل گرفت که کار اجرا، بازرگانی و تولید را در مقیاس کوچک انجام می‌داد. با تمام فراز و فرودهایی که وجود داشت شرکت در آن سال‌ها روند رشد روبه بالایی داشت و فیلد های مختلف به آن اضافه می شد‌. امروزه ما هاردنر های پلی آمین و پلی آمید، رزین های پلی ال برای کفپوشهای پلی اورتان و چند مدل رقیق کننده واکنشگر اپوکسی را تولید می‌کنیم. امیدوارم این خلاصه از تاسیس شرکت این پیام را به جوانان منتقل کند که اگر اراده باشد بدون سرمایه هم می توان شروع کرد.

بسپار_ بسیار هم عالی. در خصوص سبد محصولات خود مفصلتر بفرمایید؟ در گروه رنگ های ساختمانی و صنعتی، رزبن و کف پوش های اپوکسی و …
آقارفیعی: به صورت کلی محصولات شرکت را باید به سه دسته عمده تقسیم کرد: گروه تولیدی، گروه اجرایی، گروه بازرگانی. گروه بازرگانی این روزها به دلیل مسایل ارزی و محدودیتهای واردات چندان پررنگ نیست. ما هم توانمان را بر بخش تولید گذاشته‌ایم و به وارد کننده ها و شرکت های بازرگانی بارها پیشنهاد کرده‌ام که با توجه به توان مالی محدود ما مواد اولیه را وارد کنند و محصولات را خودمان با همان کیفیت و مقبولیت بسازیم که به این شکل هم ذخیره مالی تولید ما تأمین شود و هم آنها از سود واردات مواد اولیه منتفع شوند.
محصولات بازرگانی وارداتی ما مواردی هستند که در ایران موجود نیست. مثل ادتیوهای های‌تک و مواد اولیه هاردنر. در گروه اجرایی در صنایع مختلف کارهای اجرایی انجام می شود که مهمترین آن کفپوش های اپوکسی، پلی اورتان، سن بلاست و رنگ آمیزی صنعتی، سرامیک ضد اسید و لاینینگ‌ها است. یکی دو محصول خاص خود را هم داریم مثل رنگ های ضد اسید که تقویت شده با پرک شیشه هستند، رنگ های اپوکسی که خواص ضد اسیدی و قلیایی بالایی دارند و بعضاً هم متریال این موارد را خودمان تولید می‌کنیم.
در برخی صنایع تقریبا برند هستیم. مثلا در صنعت شوینده ها در زمینه پوشش دهی اسکرابرهای شوینده ها با شرکت های زیادی مثل تاژ، گلرنگ و پرژک و غیره سابقه همکاری داریم. در لاینینگ خطوط تانک ED و PT خودرو و تانک‌های الکترودیپوزیشن هم فعال هستیم. چون هم دانشش را داریم و هم مواد آن را بومی سازی کرده ایم و با شرکت‌های خودروسازی مثل ایران خودرو، ایران خودرو دیزل، سایپا و کرمان موتور کار اجرایی انجام داده‌ایم. در خصوص گروه تولیدی، چندین گروه محصول تولیدی داریم که به دو دسته رنگ و رزین تقسیم می‌شوند‌. در گروه رنگ، کفپوش های صنعتی تولید عمده ماست ولی پتانسیل تولید رنگهای ضد خوردگی را هم داریم اما در مقیاس زیاد تولید نمی‌کنیم بلکه بر حسب سفارش تولید می‌کنیم و به جز رنگهای خودرویی و کوره ای، پتانسیل تولید رنگهای مختلف را داریم. رنگ ساختمانی را هم بر حسب سفارش تولید می کنیم و تولید روتین و فروش در بازار نداریم‌. در گروه رزین ها ما هاردنر های پلی آمینی در چندین گرید به لحاظ خواص و قیمت‌های مختلف تولید می‌کنیم. هاردنر های پلی آمیدی در سه گرید تولید می‌کنیم‌. رزین وینیل استر تولید می‌کنیم و چند مدل رقیق کننده واکنشگر اپوکسی که مدعی پیشرو بودن در این زمینه هستیم و شرکت ما در زمینه تولید یکی دو مورد از این موارد گواهی دانش بنیان دارد.

بسپار_ آقای مهندس آقارفیعی آینده صنعت رنگ و رزین به چه سمت و سویی ست؟
آقارفیعی: اجازه دهید سوال تان را تفکیک کنم به دو سوال مجزا: صنعت رنگ در دنیا به چه سمتی می‌رود؟ صنعت رنگ در ایران به چه سمتی می‌رود؟ چون معادلات اقتصادی ما در کشور با دنیا متفاوت است. در دنیا صنعت رنگ صنعت رو به پیشرفت است. با توجه به افزایش نرخ جمعیت و توسعه شهرها و جاده ها نیازها افزایش پیدا می‌کند و صنعت رنگ با توجه به نوآوری ها مدام در حال گسترش است. در کشور ما هم همین طور است ولی ما در ایران با محدودیت هایی مثل محدودیت ارزی، واردات، مواد اولیه، تکنولوژی و تجهیزات مواجهیم و جنس و نوع چالشهای ما با چالشهای دنیا متفاوت است. در دنیا فکر و انرژی و هزینه روی نوآوری است و فکر و انرژی و هزینه ما برای دور زدن تحریم ها و تامین مواد اولیه است. در بحث صادرات هم در جلسات صندوق شکوفایی و نوآوری نهاد ریاست جمهوری در مورد صادرات شرکت کرده ام و می بینم که در قسمت عارضه یابی، ما توان صادراتی نداریم چون به خاطر تحریم‌ها با ما قرارداد نمی‌بندند، پول‌ها را نمی‌توانیم انتقال‌دهیم و مسئله حمل هم چالش ایجاد می کند و ما در مجموع این موارد، در صنعت رنگ و در فیلد رزین سازی چون اکثر مواد وارداتی است متاسفانه هیچ مزیت رقابتی نداریم و در رقابت با تولیدکنندگان سایر کشورها بازارمان را از دست می دهیم‌.

بسپار_ روش آینده نگری شما چیست؟ امروز و آینده فناوری را چگونه رصد می کنید؟

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این گفت و گو را در شماره 234 دوماهنامه پوشرنگ از گروه مجلات بسپار که در پایان اسفند ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.