اختصاصی بسپار/ گفت و گو با علی حسینلو، مدیر نوآوری و توسعه شرکت پل فیلم: تا زمانی که مشتری نخواهد انگیزه لازم برای تولید محصول بهتر وجود ندارد

بسپار/ایران پلیمر پل فیلم اولین تولیدکننده لفافهای بسته بندی (BOPP Film) در ایران است که فعالیت خود را از سال 1372 آغاز کرد. هر چند قدمتی 40 ساله در تامین صنعت بسته بندی های منعطف دارد.
این مجموعه با دارا بودن سه خط تولید BOPP با مجموع ظرفیت 66000 تن در سال از بزرگترین ترین تولیدکنندگان این فیلم در کشور است. این شرکت همچنین در سال 1397 با راه اندازی خط تولید پیشرفته BOPET با ظرفیت 39000 تن در قالب پتکو فعالیت های خود را توسعه داد.
پل فیلم دارای 4 دستگاه متالایز با ظرفیت 32000 تن برای تولید انواع فیلم های متالایز است. محصولا این شرکت در محدوده ضخامتی 10 تا 80 میکرون BOPP و 8 تا 150 میکرون BOPET برای کاربردهای بسته بندی منعطف، لمینیت با کاغذ و مقوا، لیبل و دیگر کاربردهای صنعتی تولید می شود.
گروه صنعتی یاد شده شامل شرکت های پل فیلم، اطلس فیلم، پتکو، پلات و مجموعه شرکت هایی است که در بخش تولیدات چسب و مرکب فعالیت می کنند.
گفت و گوی زیر در این گروه رسانه ای با علی حسینلو، مدیر نوآوری و توسعه پل فیلم انجام شده است.

بسپار- آیا بازار هدف شما صرفا صنایع غذایی است؟
حسینلو: عمده بازار هدف ما صنایع غذایی است ولی در سایر بخش ها هم محصولاتی برای بسته بندی های منعطف ارایه می کنیم.

بسپار- در دنیای امروز استفاده حداکثری از منابع اولیه ترندی جهانی است. یکی از راه های تحقق این موضوع هم بسته بندی و بسته بندی های هوشمند است. آیا آماری در زمینه میزان تاثیر بسته بندی های پلیمری در کاهش اتلاف مواد غذایی و محصولات کشاورزی و … دارید؟ اصولا در این زمینه ارزیابی شما چیست؟ در ایران روی این مساله چه قدر کار شده و چه قدر جای کار دارد؟
حسینلو: همان طور که اشاره کردم، چیزی که خلاقیت و نوآوری ایجاد می کند، نیاز است. متاسفانه در عمده حلقه های نهایی صنایع غذایی چون این خواسته وجود ندارد یا به صورت فنی بیان نمی شود، عملاً کاری از حلقه اولیه تامین به آن شدتی که لازم است، بر نمی آید.
مثلا به صورت کلی می گوییم در بسته بندی، فیلم باید نفوذناپذیر باشد. اما سوال اینجاست که در مقابل هوا، آب و نیتروژن چقدر باید نفوذ ناپذیر باشد؟ کسی به این سوال پاسخ نمی دهد. ما در مجموعه خودمان امکان اندازهگیری این پارامترها را داریم ولی تا زمانی که مشتری نخواهد، انگیزه لازم برای تولید محصول بهتر وجود ندارد.
ما تنها مجموعه ای هستیم که یکی از دستگاه های متالایزمان می تواند اکسید آلومینیوم را روی فیلم پوشش دهد و فیلم Barrier (نفوذناپذیر) شفاف برای بسته بندی نهایی مواد غذایی تولید کنیم. ولی خواسته ای توسط مشتریان به طور جدی وجود ندارد.
ما سعی میکنیم این موارد را در قالب بروشور ها به مشتریان منتقل کنیم تا تحولی در صنعت بسته بندی ایران رخ دهد. تا زمانی که این مساله حل نشود نمی توان وارد مرحله های بعدی شد. ما در مجموعه خودمان پیگیر حرکت به سمت بسته بندی های هوشمند و بسته بندی هایی که مطابق با نیاز واقعی ماده غذایی طراحی و مهندسی شده اند، هستیم.

بسپار- در بحث تامین مواد اولیه بیشتر واحدها با دشواری هایی روبرو هستند. شما چه طور؟ چه پیشنهادهای اصلاحی در این مسیر دارید؟ برای پتروشیمی ها، برای بورس کالا و برای تسهیل واردات؟ و …
حسینلو: مواد اولیه ما دو گروه هستند. یک گروه موادی که از پتروشیمی‌ها تأمین می‌شود و ۹۰ درصد مواد اولیه ما را شکل می‌دهد که ما در سال‌های گذشته نوسان هایی داشته ایم. گاهی با اینکه می گویند ایران کشور پتروشیمی ها است اما قیمت مواد اولیه پلی پروپیلن در ایران از همه دنیا گران تر می شود! قطعاً در این زمینه راهکار وجود دارد و باید پیش‌بینی‌هایی صورت بگیرد چون این مواد از طریق بورس تامین می‌شود، در مقاطعی که نیاز بازار از عرضه بیشتر است توسط دولت باید اقداماتی صورت بگیرد که پلی پروپیلن خارج از بورس تامین شود. ایران دارد سه برابر نیاز کشور پلی پروپیلن تولید می‌کند اما مسئله این است که در گرید های تخصصی تولید نداریم و این مساله برای تولیدکنندگان محدودیت ایجاد می کند. یک گروه دیگر از مواد که مستربچ و افزودنی ها هستند عمده آنها سعی شده است با پروژه های مشترکی که با شرکت‌های داخلی تعریف می‌شود بومی‌سازی شوند و در مواردی هم که واردات انجام می دهیم مشکل خاصی نداشته ایم.

بسپار- سهم پل فیلم از بازار ایران چه قدر است؟ آیا صادرات هم دارید؟ با چه ارزشی و به چه کشورهایی؟
حسینلو: بین ۴۰ تا ۵۰ درصد سهم بازار متعلق به مجموعه ماست. در زمینه صادرات سالهاست به کشور های اروپایی صادرات داریم. در حوزه پلی استر این صادرات به اروپا انجام می‌شود ولی در حال حاضر بیشتر تمرکز ما کشورهای همسایه و آسیا و به خصوص اخیرا به روسیه است. صادرات ما شامل محصولات تخصصی است.

بسپار- آیا در طول دو سه سال اخیر و محدودیت های ارزی و وارداتی، موفق به بومی سازی محصولی شده اید؟
حسینلو: در حوزه مواد اولیه در پروژه هایی که با شرکتهای داخلی داشتیم بومی سازی اتفاق افتاده و در موادی که فقط واردات وجود داشته در داخل تولید انجام داده ایم. در حوزه تولید محصولاتی که مورد نیاز مشتریان ماست، بله قطعاً ما خود را جزو شرکت های تراز اول منطقه می دانیم. مثلاً فیلم لیبل های IML را که یک فیلم کاملا تخصصی است، حدود ۱۶ سال است تولید می کنیم و حتی دانش فنی آن را به یکی از شرکت های مستقر در ترکیه فروخته ایم. در حوزه پلی استر هم مجموعه ما فیلم مات پلی استر را که تولید آن سخت و پیچیده است و شرکت های داخلی آن را وارد می کردند، بومی سازی کرده و در اختیار مشتریان قرار می دهد.

بسپار- آیا ماشین آلات مورد استفاده شما ساخت داخل دارند؟ و برای واردات احتمالی تجهیزات خود با چه تنگناهایی مواجهید؟
حسینلو: چون خط تولید ماشین آلات مورد استفاده این صنعت تولیدکنندگان محدودی در دنیا دارد، عمده ماشین آلات ما وارداتی است. ماشین آلات کوچکی را که تکنولوژی بالایی ندارد از داخل تامین می‌کنیم و مشکلی نداریم اما برای ماشین آلات وارداتی اصلی، قطعاً با مشکل مواجهیم و در تنگنا قرار داریم.
پیشنهاد من این است کسانی که متصدی واردات در این حوزه هستند به این مورد توجه کنند و با تشکیل کارگروه هایی این مساله را رفع کنند ولی به هر صورت چون مجموعه ما مجموعه بزرگی است تا الان توانسته جلوی مشکلات بزرگ در این زمینه بایستد.

بسپار- آینده فناوری در صنعت فیلم های بسته بندی چیست؟ آیا در ایران مسیر مشخص است؟
حسینلو: اگر به کشورهای تراز اول دنیا مثل کشورهای اروپایی نگاه کنیم، پاسخ دادن به این سوال خیلی سخت نخواهد بود ولی در کشور، پاسخ این سوال هم برمی گردد به ارگانهای تصمیمساز و هدایت کننده فرهنگ بسته بندی. وقتی هیچ اقدام عملی واقعی در راستای دوست داری محیط زیست انجام نمیدهیم و هیچ قانون واقعی برای بحث بازیافت پذیر بودن ساختارهای بسته بندی نداشته باشیم، هرکسی در هر ساختاری می تواند کار کند و ضرر نهایی آن متوجه محیط زیست است. کشورهای اروپایی الان برای محصولاتی که بازیافت پذیر نیستند، مالیات های سنگین تری وضع کرده اند و شاید تا چند سال آینده محصولاتی که بازیافت پذیر نیستند را ممنوع کنند. آنها دارند ساختار های بسته بندی را تک ماده ای می کنند. در کشور ما هم باید این اتفاق بیفتد و نقطه شروع آن ارگان هایی مثل اداره محیط زیست و سازمان استاندارد است. همچنین مهندسی کردن بسته بندی ها و اینکه هر ماده غذایی متناسب با نیاز واقعی اش بسته بندی شود باید مورد توجه قرار گیرد. این امور صرفاً در توان یک شرکت نیست و ارگان ها باید از آن حمایت کنند.

بسپار- در در پایان؟
حسینلو: به عنوان یک هدف و آرزو امیدوارم ما بتوانیم قابلیت هایی را که با هدف تغییر در فرهنگ بسته بندی در مجموعه خود ایجاد کرده‌ایم، عملی کنیم و خدمت رسان به صنعت غذایی و سایر صنایع باشیم.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این مقاله را در شماره 240 ماهنامه بسپار که در نیمه مهر ماه ۱۴۰1 منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه  و  فیدیبو  قابل دسترسی است.