اخبار

اختصاصی بسپار/گفت و گو با بابک همایونفال، مدیر بازرگانی سحر و دکتر علی عباسیان، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات: انقلاب صنعتی چهارم یک سونامی ست، آن را جدی بگیریم

بسپار/ایران پلیمر این گفت و گو به صورت زنده و تحت عنوان “ایران پلیمر لایو” در صفحه اینستاگرامی بسپار انجام و منتشر شده و در بخش IGTV این صفحه قابل ذسترسی است.
گفت و گو با مهندس بابک همایونفال مدیر شرکت بازرگانی سحر در خصوص انقلاب صنعتی چهارم و کارکردهای آن در صنعت پلیمر انجام شد که در میانه آن دکتر علی عباسیان، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات دعوت و نقطه نظرات خود را در این مورد بیان کرد.
پیاده شده این گفت و گو را در ادامه می خوانید:

بسپار- به طور خلاصه چهار انقلاب صنعتی پشت سر گذاشته شده که عملا ایران در هیچ دوره ای نتوانسته از فرصت های آن برای به روزرسانی صنعت و تولید داخلی خود بهره برداری کند. انقلاب صنعتی اول با ظهور ماشین بخار در انگلستان که توسعه حمل و نقل را ایجاد کرد همزمان شد با فروپاشی صفویه و پایان یک دوره به نسبت با ثبات در کشور. انقلاب صنعتی دوم در عصر ناصری اتفاق افتاد با شناخته شدن انرژی الکتریسیته و استفاده آن در صنعت که در این دوره هم جز در دوره کوتاهی در زمان امیرکبیر و ایجاد دارالفنون و فرستادن افراد مختلف به کشورهای دیگر در جهت کسب دانش برای بسترسازی تولید، باز هم نتوانستیم از مزایای آن بهره‌مند و آنها را عملی کنیم.
موج سوم یعنی اتوماسیون و ورود به عصر کامپیوتر در زمان پهلوی ها بود که تا زمان انقلاب هم ادامه پیدا کرد. در مقطعی تولید ناخالص داخلی 18 درصدی هم حاصل شد ولی با بروز انقلاب و بعدتر هم جنگ و دوران بازسازی بعد از آن، ناکامی همچنان استمرار داشت.
و بالاخره این موج چهارم که اینترنت آن را ساخت. اینترنت، هوش مصنوعی، کارخانه های هوشمند و کلان داده ها. این انقلاب هم مصادف شد با تحریم ها …
آقای مهندس همایونفال، سوال اول این است که تعریف ساده انقلاب صنعتی چهارم چیست؟
همایونفال: برای توضیح انقلاب صنعتی چهارم باید از انقلاب صنعتی سوم شروع کنم، وقتی سیستم های ITبه وجود آمدند. بعدتر هوش مصنوعی در داخل ماشین آلات به کار گرفته شد و بحث اینترنت اشیا به وجود آمد. این فرضیه در سال ۲۰۱۲ مطرح شد و به تدریج با پیشرفت زیرساخت‌ها، امکان جمع آوری اطلاعات در ماشین های فرآیندی و تبادل اطلاعات میان آنها فراهم شد.
در واقع در انقلاب صنعتی سوم این امر یک طرفه بود ولی در انقلاب صنعتی چهارم این ارتباط متقابل شد. همانطور که اشاره کردید انقلاب صنعتی سوم با انقلاب اسلامی ایران همزمان شد و با به وجود آمدن جنگ همه عملکردهای ممکن متوقف شد. پس از آن و در زمان انقلاب صنعتی چهارم هم عملا با شبه جنگ مواجه هستیم و به دلیل تحریم ها دست ما به تکنولوژی های روز نمی رسد.
تعریف انقلاب صنعتی چهارم مستلزم آشنایی با چند مولفه ست. اینترنت اشیا یا IOT، تمامی اشیا از جمله ماشین آلات فرآیند پلاستیک را از یک شی، کم کم به موجودی جاندار تبدیل می کند که می تواند داده های جمع آوری شده را با کاربر مبادله کند. با نرم افزار های پیش بینی شده برای این ماشین های جدید در هر زمان بر اساس داده های موجود می شود فرآیند را مونیتور و رصد و البته مدیریت کرد. این اطلاعات برای تولیدکنندگان محصول بسیار ارزشمند هستند.
پکیج دیگری که ما در این نسل کنار خود داریم، بحث یادگیری ست. یعنی ماشین با تغییر در پارامترهای ورودی به شکل یادگیرنده می تواند متناسب این تغییرات، خروجی ها را به بهترین شکل ممکن بدون نیاز به اپراتور تنظیم و تحویل کند. فیدبک و مزایای این سازوکار به طور ساده این است: به عنوان مثال ماشینی برای یک تولید مشخص برنامه ریزی شده، گرید مواد پلی اتیلن آن به ضرورتی تغییر می کند، به این ترتیب تمامی فرآیند نیازمند باز برنامه نویسی ست، اما در ماشین های هوشمند مشاهده می‌کنیم که ماشین در ۳ شات خود را تغییر داده و تنظیمات جدید را به صورتی بهینه انجام داده است.

بسپار- در کشور و در صنعت پلاستیک خیلی ارتباط خوبی با این نسل جدید صنعت ایجاد نشده به دلیل عدم وجود زیر ساخت و اینکه اصولا ضرورت آن احساس نشده است. با بروز همه‌گیری کرونا در دنیا، همه بخش های کسب و کارها به نوعی مجبور به سازگاری با فضای مجازی شدند و ظرفیت استفاده از این فضاها افزایش پیدا کرد. به نظر شما آیا این اتفاق به برقراری ارتباط نزدیک تر صنعت ما با Industry 4.0 کمک خواهد کرد؟
همایونفال: صد در صد اینطور خواهد بود.
نه فقط در ایران که در دنیا این روند تسریع خواهد شد. مقاله ای می خواندم که می گفت، آلمانی ها هدف گذاری کرده اند که تا سال ۲۰۲۵، ۴۳ میلیارد یورو از این مسیر منفعت اضافه ایجاد کنند.
به عنوان نمونه یکی از پیشگامان این صنعت در آلمان شرکت بوش است که همانطور که می دانید در حوزه لوازم خانگی، لوازم الکترونیک، لوازم صنعتی و در خودروسازی فعال است.
آنها روی این مساله کار کرده اند و حتی خودشان بخش IT را در زیر مجموعه خود تاسیس کرده اند تا با پلتفرم خاص خود، در سراسر دنیا، به صورت یک پارچه اعمال مدیریت کنند.
این مساله به زودی برای صنایع ما هم ملموس می شود و به تدریج به این سمت خواهیم رفت.

بسپار- یکی از نکاتی که در این زمینه وجود دارد این است که آیا ماشین‌آلات موجود ما در بخش صنعت پلاستیک که بعضا قدیمی هم هستند، برای پیاده سازی این نسل جدید زیر ساخت لازم را ندارند … اینطور نیست؟
همایونفال: به شما می گویم، این مشکل فقط در ایران نیست. طبق آخرین اطلاعاتی که من دارم، در حال حاضر در بخش ماشین های تزریق پلاستیک فقط هفت شرکت سازنده ماشین آلات هستند که در این بخش خیلی جدی وارد شده اند. البته آلمان، اتریش، ایتالیا، امریکا، کره و ژاپن در حال آماده کردن زیرساخت و شبکه سازی هستند و من اطمینان دارم که چینی ها هم تا دو سه سال دیگر به این سمت می روند.
متاسفانه ما در ایران به خاطر تحریم هایی که برای صنعتگران ما اتفاق افتاده در تمامی سطوح از این مساله عقب افتادیم. آسمان ما در ایران رنگ متفاوتی دارد و به صنعتگران ما ظلم می‌شود.

بسپار- درست است. اما هدف این است که به دوستان خواننده و مدیران صنعت پلیمر ایده ای بدهیم که انقلاب صنعتی چهارم از نظر فنی و اقتصادی چه مزایایی می تواند داشته باشد.
به طور مثال در بخش راه اندازی یا تعمیر و نگهداری رویداد از راه دور چه طور می تواند موثر باشد یا پایداری تولید و رقابتی شدن محصول و …
همایونفال: بله، به نظرم این کار باید به هر قیمتی در ایران و در صنایع بزرگ با توجه به مولفه های انجام پذیری، ایجاد شود. برای مثال شرکت های خودروسازی و زیرمجموعه‌های آنها فقط با کمی هزینه می توانند به این بخش ورود پیدا کنند. در صنعت پزشکی و صنایع High Tech این امر شدنی است.
خود ما در ایران، در حال حاضر در یکی از شرکت‌ها در حال آماده کردن زیرساخت و اجرای نسل جدید کارخانه های هوشمند هستیم.
خصوصا در مورد محصولاتی که با فناوری و ایمنی بالا هستند (کمربندهای ایمنی، ایربگ ها، سیستم های سوخت رسان و …) نرم افزار های MES وظیفه رصد تولید محصول بدون خطا را بر عهده دارند و امکان مونیتور کردن در هر لحظه شبانه روز هم برای صاحبان و مدیران کارخانجات وجود دارد.
نرم افزار می تواند هوشمندانه در صورت هر گونه تغییری (با توجه به مشکلات شیفت شب) فرآیند را متناسب با آن بازتنظیم و یا اخطارهای لازم را مخابره کند.

بسپار- آیا صرفا به دلایل اقتصادی این نسل را در حال حاضر مختص صنایع بزرگ می دانید؟
همایونفال: یکی از مسائلی که وجود دارد این است که این نرم افزارها و سازوکارها هزینه بردار هستند، بله.
عملا در واحدهای صنعتی کوچک و متوسط یا صنایعی که ارزش افزوده بالایی ندارند، توجیهی هم ندارند. البته که این نسل در تمامی دنیا نو و تازه است و به تدریج با جا افتادن آن، هزینه های پیاده سازی هم پایین خواهد آمد.

عباسیان: اگر به جای صنایع بزرگ بگوییم سرمایه‌گذاری های بزرگ شاید بهتر باشد.
نقش انقلاب صنعتی چهارم در صنعت و تولید عملا این است که داده های ماشین ثبت، پردازش و نتیجه آن در روندی بدون خطا به کار گرفته شود.
سرمایه گذاری اولیه برای خرید ماشین آلات و تجهیز خطوط روی تصمیم گیری برای الزامات Industry4.0 موثر است. فرض کنید خواب یک ماشین تزریق 800 تن و 4000 تن (در صورت خرابی) حتما برای سرمایه گذار متفاوت است.
وقتی قیمت ماشین بالا می رود منطقی است که داده ها به صورت سیستماتیک جمع آوری، شبیه سازی و با تصمیم گیری نهایتا نسبت به پیشگیری از خطاها و خرابی های احتمالی اقدام شود.
در امریکا و بقیه کشورهای توسعه یافته هم این انقلاب از نیروگاه ها شروع شد. تعمیرات به موقع و قبل از خرابی توربین های بخار بزرگ و گران مهم بود. چون صدمه ارزشی که به دنبال داشت برای سرمایه گذار خیلی اهمیت دارد.
الان در ایران هم چنین صنایعی داریم. وقتی خودرو می گیم الزاما تامین کنندگان مد نظر نیستند، خود خودروسازها هستند. یا در پتروشیمی ها اگر یک برج بخوابد خیلی از نظر اقتصادی لطمه بزرگی ست.
به تدریج این نسل به صنایع کوچکتر هم البته خواهد رسید. الان آرام آرام می بینیم که در پرس های پخت تایر نه در بحث تعمیر و نگهداری بلکه در بحث راه اندازی به کار گرفته شده.
در سرمایه گذاری های دنیا زمان راه اندازی در صورت طولانی شدن می تواند حتی یک پروژه را غیراقتصادی کند. در صنعت تایر همین راه اندازی سیستم پرس را با نوشتن برنامه و هوشمند سازی از 6 ماه به چهارماه رسانده اند. حالا ممکن است در ایران این زمان ها معنی دارد نباشد همیشه.
دلیل هم دارد. نحوه درآمد کارخانه های ما چیست؟ گاهی نظام های یارانه ای باعث می شود درآمد از خود تولید نباشد!
در چنین شرایطی خوابیدن ماشین برای دو یا ده ساعت مهم نیست! در دنیا ERP ها، داده های بخش ستادی را جمع می کنند و بر اساس آن تخصیص منابع صورت می گیرد تا مثلا بشود سود را دو درصد بالا برد. این دو درص سود در اروپا که کل سود تولید 6 درصد است اهمیت دارد ولی در ایران 20 درصد سود اصلا قابل توجه نیست. چون تورم 40 درصد است!
پس رفتن به سمت فناوری های روز و Industry4.0 اصلا به دردسرش نمی ارزد.
الان در دنیا به سمت مدیریت داده های ماشین و فرآیند رفته اند با نرم افزارهای میانی مثل MES تا توقف و ضایعات تولید کمتر شود و یکنواختی تولید بیشتری به دست آید و نهایتا سود بیشتری حاصل شود.

همایونفال: ماشین آلاتی که ما امروز در ایران با آن کار می کنیم مثلا در بخش مصرف انرژی در هیچ جای دنیا مرسوم نیست. من به صنعتگر خودمان در کشور خرده نمی گیرم. با این مولفه هایی که برای او چیده شده راه دیگری ندارد.
در تکمیل صحبت های آقای دکتر، ماشین آلات جدید با نرم افزار CMS دمای موتور و سایر نقاط حساس را مونیتور می کند و داده ها جمع آوری و ذخیره سازی می شود و امکان تعمیرات و نگهداری کاملا در دسترس است.
اما تاکید می کنم در ایران هزینه انرژی و راهبری ماشین آلات و خطوط، جزو هزینه های پنهان هستند.
در ماشین های جدید مفهومی داریم به نام یادگیری. در واقع با پیاده سازی و هوشمندسازی امکان رصد همه عوامل موثر قیمت تمام شده وجود دارد. می توانم بدون بردن نام مثالی بزنم.
همانطور که می دانید تولید پریفورم فرآیندی انرژی بر است. شرکت هایی داریم در همین ایران که با داشتن حتی ماشین آلات چینی روی صرفه چویی انرژی کار می کنند و در حال ایجاد زیرساخت هستند.

بسپار- آقای دکتر عباسیان گمان نمی کنید در بحث یارانه هایی که اشاره کردید دست کم در مورد انرژی، کشور در حال حرکت به سمت مدیریت این حوزه هست و شرایط تعدیل خواهد شد؟
عباسیان: حقیقت این است که هر بار جهش دلار مسیر اصلاحی احتمالی دولت را عملا صفر می کند! شما ببینید زمانی که بنزین 1000 تومان بود و در سال 98 به 1500 تومان افزایش داده شد (و همه اعتراضاعات و درگیری هایی که پیش آمد) فکر می کنم دلار حدود چهار/پنج هزارتومان بود، بنزین در خیلی از مناطق دنیا بود یک دلار. یعنی ما بنزین را یک چهارم می فروختیم. الان با دلار 25 هزارتومانی می بینید که وضعیت بدتر شده و در واقع انرژی ارزانتر هم شده است! (بنزین یک نماد از بحث انرژی در کشور است، بقیه انرژی ها هم دقیقا از همین الگو تبعیت می کنند.)
حتی اگر دو سال پیش کسانی به فکر صرفه جویی انرژی در ماشین آلات افتاده بودند امروز از این نقطه نظر مزیتی نیست. ضمن اینکه دولت هم فعلا جسارت بالا بردن قیمت انرژی را نخواهد داشت.
البته در بحث سرمایه گذاری وضعیت عکس شده، یعنی یک ماشین یک میلیون دلاری با دلار 4000 تومانی می شد 4 میلیاردتومان و الان می شود 25 میلیارد تومان! پس الان مساله خواب و خرابی ماشین اهمیت بیشتری پیدا کرده است

بسپار- آقای مهندس همایونفال، انقلاب صنعتی چهارم چگونه به اقتصادی شدن تولید کمک می کند؟
همایونفال: اجازه بدهید در ادامه صحبت آقای دکتر بگویم که ما چاره ای جز رفتن به سمت فناوری های نو نداریم اگر برای ما رقابت در بازارهای صادراتی مورد نظر باشد. در اینصورت بالابردن بازدهی تولید و کاهش زمان های تولید و انرژی اهمیت پیدا می کند.
ما در یک واحد تولید تجهیزات پزشکی توانستیم با اجرای الزامات Industry4.0 سایکل تایم را 15 درصد پایین بیاوریم، در واحدی با 40 ماشین تزریق 1.5 مگاوات مصرف کمتر انرژی و 30 درصد افزایش تولید بیشتر نتیجه ملموسی بود که به سرمایه گذار ارایه کردیم. طبیعی است که صحبت های ما برای تولید سالم و بدون حاشیه کار می کند.
معتقد هستم دولت زیر این مولفه های غلط تاب نمی آورد و شرایط فعلی نیاز به انرژی بیشتر و نیروگاه های بیشتر را برای دولت به ارمغان می آورد و در نهایت او را به این فکر خواهد انداخت تا از مسیر بهینه سازی مصرف انرژی حمایت کند. شاید لازم باشد تشکل ها به صورت ملموس و ساده مشخصه های این انقلاب را برای آنها تشریح کنند.

عباسیان: خوب است اشاره ای کنم به یک رابطه همکاری با آقای مهندس همایونفال در گذشته. علاقه مند بودنم میزان مصرف انرژی و عوامل موثر در آن را در فرآیند تزریق بررسی کنم. دانشجویی داشتم که الان در سوئد دوره دکترای خود را می گذراند، خانم مهندس میانه رو. آقای همایونفال لطف کردند تجهیزاتی خریدند و در اختیار ایشان که پروژه کارشناسی شان روی این موضوع تعریف شده بود، گذاشتند. خانم مهندس میانه رو هم علاقه مند بودند و تا پایان کارشناسی ارشد روی موضوع کار کردند و مقاله خوبی هم در مجله ای معتبر منتشر شد. در نهایت ما درک کردیم که چه چیزهایی روی کاهش مصرف انرژی در ماشین های تزریق پلاستیک موثر است که مهم ترین آنها سایکل تایم بود و بقیه ارزش کمی داشتند.
بعد از دو سال از انجمن ملی صنایع پلیمر با من تماس گرفتند که می خوایم درباره مصرف انرژی در صنعت پلیمر پروژه ای اجرا کنیم. خوب است از آقای مهندس صحاف ذکر خیری داشته باشم که دست کم جستجو کرده بودند که آیا کسی تا به حال روی موضوع کار کرده یا نه. و دیده بودند ما مقاله داده ایم تماس گرفته بودند.
حالا چرا این پروژه مطرح شده بود؟ چون وزارت صمت می خواست مواد یارانه ای بدهد و ظاهرا برخی راستش را نمی گفتند. می خواستند بفهمند به ازای هر کیلوگرم تولید چه مقدار برق مصرف می شود! درست است که آن پروژه پیگیری نشد و به انجامی نرسید اما در این یک جا هم که مصرف برق مهم شده بود برای دریافت یارانه بود!

همایونفال: اجازه بدهید یک نمونه دیگر را برای شما بازگو کنم. من در عراق پروژه ای داشتم و با یک شرکت اروپایی دیگر رقابت می کردم. سرمایه گذار عراقی با صداقت گفت ما با دیزل ژنراتور کار می کنیم. می دانید که عراق از عدم وجود برق دائمی رنج می برد. به من گفت می توانید بگویید به ازای هر کیلو درب آب معدنی چه قدر برق مصرف خواهم کرد؟ ما برای او یک Overall cost در آوردیم. چون ماشین پیشنهادی ما اسمارت بود، تمام داده های مدیریت انرژی به سادگی در دسترس بود. 0.36 کیلو وات ساعت به ازای هر کیلو تولید مصرف انرژی ماشین بود که در ماشین های دیگر به 0.65 هم می رسید!
معنی این اعداد با تولید حدود 1.2 میلیارد درب در سال صرفه جویی 28 تا 30 هزار دلاری صرفا از محل اختلاف برق مصرفی فقط برای یک ماشین است!
قبلا هم گفتم آسمان ما رنگش حتی با عراق هم یکی نیست.
وقتی نیاز و تقاضایی نباشد، تغییری اتفاق نمی افتد.
من شاید بیشترین ماشین های تولید پالت را در ایران فروخته ام. آخرین ماشین جدید در ایران 1000 پالت در روز و اولین آنها در کارخانه یکی از دوستانم 550 پالت تولید می کند. ببینید از 2008 تا 2020 بهره وری چه قدر افزایش داشته. میزان مصرف انرژی هم از 65 صدم کیلووات بر ساعت به ازای هر کیلو به 46 صدم رسیده آن هم در ماشین کره ای! یعنی آنها هم به این سمت رفته اند.
یکی از کارهای ما باید استخراج داده باشد و گزارش بدهیم در مورد مصرف انرژی در کارخانه های بزرگ. بعد بگوییم برای اینکه مشکلات حل بشود و مثلا انرژی 30 درصد کمتر باید کمک کنید که سرمایه گذار و تولیدکننده ماشین بهتری بخرد و آقای دولت پول انرژی را بگذارد در جیبش. در اینصورت امکان رقابت و بازاریابی هم در سطح بین المللی فراهم می شود.

بسپار- سازنده های ماشین آلات و تجهیزات چه تدبیری برای هک شدن سازوکارها داشته اند؟
همایونفال: دقیقا سوال خوبی ست. واقعیت این است که در چالش هستند. شرکت های بزرگ ماشین ساز تلاش کرده اند پلتفرم Industry4.0 را برای خود اختصاصا ایجاد کنند. ولی واقعیت این است که تجربه ای مشابه با شرکت های حرفه ای امنیت داده ندارند و در لایه های امنیتی ضعیف هستند.
این نسل جدیدی است و بی خطا شدن و ثبات آن زمان خواهد برد.
فکر می کنم در ایران با توجه به گرانی نرم افزارها به سمت بومی سازی خواهیم رفت ولی این هشدارهای امنیتی هم جدی خواهد بود.
در خصوص اقتصادی شدن سازمان های تولیدی این نمونه را هم اضافه کنم که در نسل چهارم صنعت با دو قالب ساز بزرگ در آلمان و اسلواکی برای خرید مذاکره می کردم. قیمت قالب ساز اسلواکی 90 درصد آلمانی بود. رفتم به اسلواکی و فکر می کردم حتما جای تخفیف هم هست. در کمال تعجب قالب ساز گفت Industry 4.0 امکاناتی به آلمانی ها داده بسیار چابک شده اندو احتمالا به زودی حتی می توانند زیر قیمت ما قالب بسازند و تحویل بدهند. این را در نظر داشته باشید که کارگر در اسلواکی 1200 یورو و در آلمان 2500 یورو دریافتی دارد و انرژی هم در اسلواکی 7 سنت و در آلمان 10 تا 12 سنت است. هر دو شرکت هم در مقیاس شرکت های معظم و معتبر بودند.
در واقع غیر از قیمت تمام شده، مساله زمان تحویل و راه اندازی هم برای سرمایه گذار مطرح است. این یکی از نقاط ضعف ما در بخش ساخت ماشین آلات و قالب در کشور است.
و در نهایت اینکه در قالب نسل چهارم صنعت با مشتری کاملا باز می توانید بازی کنید. در هر لحظه مشتری می تواند مراحل ساخت سفارش خود را ببیند.
تولید پایدار هم که یکی از اهداف انقلاب صنعتی چهارم است، باعث می شود مشتریهای وفادار و همیشگی داشته باشید.
در پایان می خواهم تاکید کنم که طوفان بزرگی در راه است. یک سونامی زیر آب که ناگهان ظاهر خواهد شد. اگر آن را جدی نگیریم سایر رقبا خصوصا در منطقه از روی صنعت ما خواهند گذشت.

بسپار- یکی از کارکردهای رسانه هم همین است. توجه دادن، که تلاش می کنیم با درج مقالات و گزارش های مختلف اطلاعات در این خصوص را برای علاقه مندان به آسانی در دسترس قرار دهیم.


(ادامه دارد …)

این مقاله را در شماره ۲۲۵ ماهنامه بسپار که در نیمه تیر ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است می خوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه  و  فیدیبو  قابل دسترسی است.

 

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا