اختصاصی بسپار/ صنعت مستربچ در ایران: دیروز، امروز و فردا

بسپار/ ایران پلیمر پنجمین همایش ملی پلیمر (همپا 98) از دیروز در دانشگاه اصفهان در حال برگزاری است و امروز نیز در قالب سخنرانی ها و نشست های تخصصی کار خود را ادامه می دهد.

خبرنگار گروه رسانه ای بسپار/ ایران پلیمر برخی از مطالب نشست های تخصصی را برای خوانندگان خود گزارش خواهد کرد. دکترقاسمی، عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران در یکی از نشست های تخصصی همایش پس از توضیح در خصوص تکنولوژی تولید مستربچ به تاریخچه این صنعت در کشور اشاره کرد.

او گفت: در تحقیقاتی که داشتم ایجاد صنعت مستربچ در کشور با صنعت کفش گره خورده و اولین بار در کفش ملی به عنوان یکی از برندهای مطرح زمان خود ایجاد شده و بعدتر در بین سال های 40 تا 57 توسط کفش بلا، وین، نهرین دنبال شده است.

(وی همچنین ماجرای تلخی را در خصوص واحد تولید مستربچ در کارخانه کفش ملی تعریف کرد. 5 سال پیش از وی درخواست می شود تا نسبت به بازسازی واحد مستربچ سازی کفش ملی همکاری کند. واحدی که ظاهرا ضمن قدیمی بودن ماشین آلات بسیار کامل و قابل تولید بوده اما حدود شش ماه بعد برای تحویل زمین به خودروسازی سایپا تمامی ماشین آلات به عنوان ضایعات فلزی به فروش می رسد!/ علاقه مندان می توانند داستان ایروانی موسس کفش ملی را که پس از انقلاب اموالش مصادره شد در همین وبگاه و با این لینک بخوانند.)

دکتر قاسمی ادامه داد: پس از انقلاب کسانی که خود تاجر و واردکننده مستربچ بودند به تولید روی آوردند. به طور مثال مستربچ کربی در سال 57 شکل گرفته که عقبه آن به کوچه سرپولک می رسد که قطب خرید و فروش مواد پلاستیک در کشور است.

(درست مثل آقایان رجال و مطهری در پتروشیمی رجال و نویدزرشیمی که تاجر پارچه بودند، بعد تولید الیاف را شروع کردند و بعد پتروشیمی تولید PP راه اندازی کردند.)

بعدتر آریا مستربچ در سال 59 ایران مستربچ در سال 60، پلیمر زنجان در 72، پارس مستربچ در 74، رنگدانه سیرجان در 81 و … تاسیس شدند.

در حال حاضر حدود 306958405 تن ظرفیت اسمی تواید مستربچ در کشور است و  26 شرکت ظرفیتی بیش از 20 هزار تن دارند که به طور کلی می توان گفت پتانسیل بسیار خوبی  در کشور وجود دارد.

در واقع قبل از سال 80 فقط 14 درصد این ظرفیت در کشور بود و همزمان با رشد تولید محصولات پتروشیمی، حجم عظیمی از تولید مستربچ ظرفیت سازی شد و شرکت های کوچک و بزرگ با پراکندگی خیلی زیاد جغرافیایی در کشور تولید را آغاز کردند.

اصفهان و تهران بیشترین سهم را در تولید مستربچ دارند.

دکتر قاسمی در بخش دیگری از صحبت های خود به پارامتر اقتصادی GCAGR اشاره کرد که برای صنعت مستربچ در دنیا 4.2 است و به این معناست که به جهت بازگشت و بازدهی سرمایه جاذبه بسیار زیادی برای سرمایه گذاران دارد.

گردش مالی این صنعت در دنیا از 2017 تا 2022 حدود 11 میلیارد دلار خواهد بود.  

وی در راستای اهمیت به ذایقه و نیاز مشتری در این صنعت به تولید مستربچ های حلال و وگان اشاره کرد که با تعجب مخاطبین نشست همراه بود.

او در پایان نقشه راهی را برای بلوغ و رشد آتی صنعت مستربچ پیشنهاد کرد: این صنعت از نظر فناوری و بازار در حال پیشرفت و سرمایه پذیری است. ما در کشور باید به چند مورد زیر توجه کنیم …

• حتما باید روی صادرات مستربچ هایی با کیفیت بالا کار کنیم. حجم عظیمی از پلی الفین ها در کشور تولید می شود و می توان از این پتامسیل استفاده کرد. خوشبختانه انجمن تولیدکنندگان مستربچ و کامپاند، اقداماتی انجام داده و مذاکراتی با شرکت های هندی و چینی داشته برای تولید و صادرات مستربچ های کیفی
• نکته دیگر این است که سلیقه دنیا در حال حرکت به سوی One Pack Productionهاست. متاسفانه تولیدکننده های ما در ایران این روند را دنبال نمی کنند.
• مورد بعدی این است که یکی از چالش های اصلی ما، نداشتن پیگمنت است. بالای 95 درصد پیگمنت های مصرفی در صنعت مستربچ وارداتی هستند. اگر می خوایم حرفی برای گفتن داشته باشیم و تولیداتمان رقابت پذیر باشئ، باید سیاست کلی و سرمایه گذارهای بزرگ برای تولید پیگمنت جلب شوند.
• احداث پلنت های با ظرفیت بسیار بالا با همکاری پتروشیمی ها و حتی شرکت های  خارجی می تواند خیلی خوب باشد.  خوشبختانه مارون البته روی کامپاند فعالیت هایی داشته است.
• برای صادرات باید محصول با کیفیت داشت. با دیتاشیت ناقص نمی شود! نقش دانشگاهی ها اینجا پر رنگ می شود که وارد این صنعت بشوند و کمک کنند به مسیر کیفی کردن.
• محل تولید هم خیلی مهم است. واحدها باید در کنار بنادر راه اندازی شوند تا هم هزینه حمل و نقل مواد اولیه و هم صادرات حداقل شود و رقابت پذیر باشد. متاسفانه جز یک واحد کم ظرفیت در چابهار واحد دیگری نداریم.
• درست است که در شرایط فعلی ممکن نیست ولی جوینت ونچر و حتی تولید تحت لیسانس به بزرگ شدن بازار های این صنعت بسیار کمک می کند. در این زمینه هم فقط یک مورد را می شناسم. زمانی که دکتر جهانی در درخشان ساز بودند لایسنسی را از بازل خریداری کردند که البته امروز منقضی شده است.
• مستربچ سازهای ما هنوز وارد دنیای صادراتی نشده اند، در همین بازار داخل از رقابت تخریبی پرهیز کنند که متاسانه وجود دارد.

 

او در پایان از انجمن تولیدکنندگان مستربچ برای در اختیار گذاشتن برخی از داده های ارایه خود و تلاش آنها برای ایجاد یک صنعت پویا تشکر کرد.