اخبار

اختصاصی بسپار/ سید مهرداد جلیلیان، مدیرعامل شرکت دانش بنیان رایکا پژوهش: کشورها در تلاشند مواد اولیه خود را بر پایه های زیست تخریب پذیر و سازگار با طبیعت در حوزه رنگ و رزین تولید کنند

بسپار/ایران پلیمر صنایع شیمیایی رایکا پژوهش، تولیدکننده آنتی اکسیدانت فنلی غیر لکه زا در کشور است که به دلیل پایداری رنگی بالا و خواص حرارتی مطلوب، مورد تایید و استقبال صنایع لاستیک و تایرسازی های معتبر قرار گرفته است.
شرکت دانش بنیان صنایع شیمیایی رایکا پژوهش نزدیک به ۲۰ سال است که تاسیس شده. اساسنامه شرکت در زمینه ی تولید افزودنی های پلیمریست که خانواده بزرگی است. ما در ابتدا در زمینه آنتی اکسیدان ها و پایدارکننده ها وارد شدیم.
در زمینه پایدارکننده ها بعد از سالها تحقیق و توسعه توانستیم پایدار کننده PVC را در مقیاس صنعتی تولید کنیم که در پتروشیمی بندرامام مورد مصرف قرار می گیرد. در آنتی اکسیدانت ها فعالیت خوبی با صنایع تایرسازی و سایر صنایع تولیدکننده قطعات لاستیکی داریم. بخشی از آنتی اکسیدانت های مورد مصرف شرکت‌های بزرگ تایرسازی مثل دنا، بارز و ایران یاسا تایر را تامین می‌کنیم. با توجه به سابقه خدمات پشتیبانی و کیفیت محصول ما، واردات این شرکتها از خارج قطع شده و به طور کامل از داخل مواد اولیه خود را تهیه می‌کنند.
ظرفیت تولیدی ما در حوزه آنتی اکسیدانت ۳ هزار تن در سال است. آنتی اکسیدانت‌ها خانواده های مختلفی دارند. ما فقط در بخش فنولی مشغول به فعالیت هستیم و در سه فرم مایع جامد و امولشن آن را ارائه می‌کنیم. چون شرکتی دانش بنیان هستیم هدف ما این است که همواره بتوانیم محصولات جدیدی را وارد بازار کنیم. ۴ سال است که در خصوص رقیق کننده های اپوکسی مشغول فعالیت هستیم.
قابلیت رقیق کنندگی که این محصول دارد با برندهای خارجی رقابت می کند در حدی که برای دوستان جای تعجب داشت.
وی در ادامه می گوید: فعلاً قصد داریم بازار داخل را پوشش بدهیم چون بازار داخل اعتباری می شود تا بتوانیم به بازارهای خارج از منطقه هم ورود پیدا کنیم. البته بخش بازرگانی خارجی ما فعال است ولی موانعی هست که نمی‌گذارد با سرعت کار کنیم.
او در مورد مسایل زیست محیطی این صنعت و الزامات آن برای تولیدکنندگان می افزاید: خوشبختانه دوستان و همکاران به خوبی در این زمینه فعال هستند و تکنولوژی ها را به روز می کنند ولی من به شخصه احساس می کنم هنوز جای کار بسیاری داریم و باید فعالیت‌های زیادی انجام داد تا بتوانیم به سطح متوسط شرکت‌های اروپایی نزدیک شویم.
از لحاظ زیست محیطی تمام کشور ها در تلاشند که بخشی از مواد اولیه خود را بر اساس پایه های زیست تخریب پذیر و سازگار با طبیعت در حوزه رنگ و رزین قرار دهند. در کشور ما هم کارهایی شده ولی ضعیف است. ایده های خوبی مطرح هستند و در این زمینه لازم است تعاملاتی صورت بگیرد تا سرعت این کار بالا برود و این صنعت آینده خوبی داشته باشد.
نکته دیگری که به نظر می‌آید، بحث تحریم‌ها و عدم امکان تبادلات علمی و صنعتی با کشورهای روز دنیا است. متاسفانه موانع تولید در کشور ما زیاد است یعنی کارهای زیادی هستند که در مقیاس آزمایشگاهی و نیمه صنعتی جواب گرفته‌اند و می‌خواهند وارد بازار شوند. اما مقیاس صنعتی ریسک زیادی دارد. قوانین باثبات نیستند و هم تولیدکننده و هم مصرف کننده از این نقطه آسیب می بینند.

 

(ادامه دارد …)

متن کامل این گفت و گوها را در شماره 231 دوماهنامه پوشرنگ از گروه مجلات بسپار که در پایان دی ماه ۱۴۰۰ منتشر شده است بخوانید.

در صورت تمایل به دریافت نسخه نمونه رایگان و یا دریافت اشتراک با شماره های ۰۲۱۷۷۵۲۳۵۵۳ و ۰۲۱۷۷۵۳۳۱۵۸ داخلی ۳ سرکار خانم ارشاد تماس بگیرید. نسخه الکترونیک این شماره از طریق طاقچه و فیدیبو قابل دسترسی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا