وقتی که خواب بودیم …
بسپار می نویسد، اخبار حملات تروریستی انگار همه دنیا را فراگرفته است، از کشورهایی در منطقه که متاسفانه سالهاست درگیر به نوعی جنگ های داخلی هستند و عمدتا عقیدتی، تا کشورهایی در قلب اروپا و همچنین امریکا. روش های کشتار انسانی نیز هر روز وحشیانه تر و غیرقابل باورتر می شوند. دیوانه واری لجام گسیخته، امنیت حاکمیت ها را به شدت تضعیف و دچار خدشه کرده است.
شب گذشته خبر دیگری خواب را نه تنها از چشم مردم ترکیه که از چشم مردم و سایر حکومت ها در کشورهای اطراف نیز ربود. آنچه از آن به عنوان کودتای نظامی یاد شد و دو شهر بزرگ این کشور را به محاصره تانک ها درآورد. هر چند در نهایت در کمتر از 24 ساعت، خبرگزاری ها شکست کودتا را کم و بیش تایید کرده اند، بدیهی ست چنین اتفاقی تا مدت ها اثرات سوء خود را بر اقتصاد این کشور بر جای خواهد گذاشت. سقوط ارزش پول این کشور در همان ساعات اولیه کودتا رخ داد.
آنچه برای هر ملتی در اولویت نخست قرار دارد، ثبات و تامین امنیت است که در نهایت فعالیت های اقتصادی را نیز ممکن می کند. از هر مانع و سدی می توان با تدبیر گذشت و هر راهکار و تلاش دیگری را در راستای کسب و کارها می توان سامان داد به شرط آنکه امنیت بر آن جامعه سایه افکنده باشد و در غیر آن هیچ اقتصاد سلامتی جان به سلامت نخواهد برد.
ایران به تبع تحولات منطقه درگیری های فراوانی دارد و علاوه بر معادلات سیاسی منطقه، روابط خود را با سایر ملت ها و دولت ها نیز باید مدیریت کند. اینکه تا چه حد از رویداد اخیر در کشور همسایه تاثیر خواهیم گرفت، در این لحظه روشن نیست ولی چنانکه سیاسیون ارشد کشور نگرانی عمیق خود را ابراز کرده اند، باید منتظر روزهایی نه چندان آرام و پر تلاطم در مبادلات فیمابین دو کشور بود. در کنار اینها باید گوشه چشمی هم به بازارهایی داشت که به طور سنتی عرصه رقابت میان صادرکنندگان ایرانی و ترک بوده اند که حالا در فضای پیش رو احتمال آن هست که کفه ی رغبت به سوی ایران سنگین تر شود.
تبعات اجتماعی این اتفاق نیز البته از تیررس نگاه کارشناسان آن دور نخواهد بود.
تبسم علیزادمنیر
(سرمقاله دوماهنامه پوشرنگ/تیرماه 1395 منتشر می شود)
