محققان MIT پوشش دافع آب غیر سمی توسعه دادند
گروه ترجمه و تولید محتوا در بسپار/ ایران پلیمر پارچه های مقاوم در برابر آب برای کاربرد های زیادی از جمله کاپشن و وسایل نظامی ضروری می باشند اما پوشش های دافع آب متداول عموما برای محیط زیست و بدن انسان مضر هستند.
یک گروه تحقیقاتی در MIT راه حل امیدوار کننده ای ارائه داده اند. آنها یک پوشش غیر سمی توسعه داده اند که نه تنها پارچه های طبیعی مثل پنبه و ابریشم را ضد آب می کند بلکه دارای کارایی بیشتری نسبت به پوشش های موچود دارد. یافته جدید در مقاله ای که توسط پروفسور Kripa Varanasi و Karen Gleason در مجله Advanced Functional Materials به چاپ رسیده است , شرح داده شده است.
پوشش هایی که در حال حاضر برای ضد آب کردن پارچه ها استفاده می شوند از پلیمر های با زنجیر طولانی و دارای زنجیر جانبی پرفلوئورینه تشکیل شده اند. کارایی پلیمر های با زنجیر کوتاهتر جهت دافع کردن پارچه ها به اندازه پلیمر های با زنجیر طولانی نمی باشد. یکی از مشکلات پوشش های موجود این است که آنها مایع هستند. بنابراین پارچه باید در مایع غوطه ور شده و سپس خشک شود. این مساله باعث بسته شدن تمام منافذ موجود در پارچه می شود. بنابراین تنفس پذیری پارچه کاهش می یابد. بنابراین نیاز است که یک مرحله به فرآیند تولید اضافه شود.
در این مرحله هوا جهت باز شدن مجدد منافذ به پارچه دمیده می شود. این مساله باعث افزایش هزینه تولید است.
محققان نشان داده اند که پلیمر های دارای گروه های پرفلوئورینه با کربن کمتر از 8 تمایل کمتری به تجمع در محیط و بدن داشته و ضرر کمتری دارند. محققان MIT دو مساله را با هم ترکیب کرده اند. – استفاده از یک پلیمر با زنجیر کوتاهتر با خواص آبگریزی خوب که بوسیله فرآیند های شیمیایی اضافه بهبود داده شده است. – استفاده از فرآیند پوشش دهی متفاوت معروف به رسوب بخار شیمیایی آغاز شده (iCVD). فرآیند پوشش دهی iCVD نیازی به مایعات ندارد و می تواند در دمای پایین انجام شود. در این روش یک پوشش یکنواخت بسیار نازک تشکیل می شود که منافذ پارچه را پر نمی کند. بنابراین مرحله اضافی باز کردن مجدد منافذ حذف می شود. به گفته Varanasi این فرآیند برای انواع مختلف پارچه ها شامل پنبه , نایلون , لینین و حتی برای کاغذ مناسب می باشد.
