مقالات

شیمی کمک می کند تا موضوع را بهتر درک کنیم/ حاضرم کربنات کلسیم را بخورم!

محمد صبر آموز دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی پلیمر، متخصص دیگری است که نظرش را در خصوص پرونده ی سفره های یک بار مصرف پلاستیکی جویا می شویم.

وی سال ها در حوزه های مختلف پلاستیک و چسب فعالیت کرده و هم اکنون در مترا )مرکز تحقیقات رنگ امیرکبیر( به عنوان کارشناس و مشاور مشغول فعالیت است.

مهندس صبرآموز حدود 4 سال است که به طور تخصصی در بحث ملاحظات بهداشتی و سلامت متمرکز بوده و با صنایعی که در رابطه با  ظروف یکبار مصرف فعال هستند، سابقه همکاری نزدیک دارد.

 

گفت و گو با وی را در ادامه می خوانید:

 

صبرآموز: در تمام زمینه ها با این موضوع روبرو هستیم، در جایی که باید حرفه ای کار کرد، این اتفاق نمی افتد! حتی در تاریخ ادبیات هم همین گونه است، افراد آماتوری داریم که در بسیاری از زمینه های ادبی خود را استاد و دارای بالاترین مدارج تحصیلی می دانند. اشکال اینجا نیست که آماتورها چرا چنین اجازه ای به خود می دهند، مشکل این است که حرفه ای ها خوب کار نمی­کنند!

در همه جای دنیا تعریف آماتور و حرفه ای خیلی متفاوت است. ولی در ایران به این دلیل که  افراد حرفه ای خوب کار نمی­کنند، زمینه برای آماتور ها باز می شود که در یک بحثی صاحب نظر شوند.

در این زمینه هم حدود چهار  سال است که درگیر شده ام و مطالبی را خوانده ام. گاهی اوقات مجبور شده ام متن های پزشکی را هم مطالعه کنم ولی به نظر خودم در این زمینه یک آماتور محسوب می­شوم.

ولی دوستانی که قرار است حرفه ای در زمینه های مختلف اظهار نظر کنند، آنقدر ناشیانه این کار را می­کنند که یک آماتور به راحتی می­تواند اثبات کند که بسیار ناشیانه در این رابطه صحبت کرده اند.

 

در موردی که اخیرا پیش آمده، خبری در خبرگزاری ایسنا منتشر شده است. مطالب در این خبرگزاری با کم ترین نظارت و کنترل انتشار می­یابد به این دلیل که  آزاد است  و هیچ گونه نگرانی ای از  بازخواست در آن وجود ندارد. بنابراین خیلی نمی­توان انتظار داشت که در آن حرف های مستندی گفته شود.

رییس یک اتحادیه در یک رسانه صحبتی کرده که مخاطب آن ملت غیور ایران بوده است. فکر نمی­کنم کسی که در آن رسانه و خبرگزاری متن را خوانده، در دوره تحصیلی خود ویراستاری کرده باشد. فکر نمی­کنم شیمی بالای هشت گرفته باشد! به این دلیل که یک جا نوشته کربن را با یک چیزی مخلوط می­ کنیم و تنها  چیزی که تحت عنوان کربن در صنعت داریم دوده است و به عنوان رنگ سیاه از آن استفاده می­شود. یک غلط تایپی بوده است احتمالا که هیچ کسی متوجه آن نشده است. بعدا و در جایی دیگر به کربنات اشاره شده است. می توان متوجه شد نزدیک ترین ماده در صنعت پلاستیک به آنچه در این خبر آمده، کربنات کلسیم است.

چگونه من به این نتیجه می رسم که منظور  ایشان کربنات کلسیم بوده است؟ … چون در صنعت رایج است که به کربنات کلسیم، کربنات می­گویند و به دلیل استفاده زیاد، نام کامل آن را نمی­ گویند.

نکته ی دیگر این است که به این موضوع اشاره کرده اند که این ماده به ماشین های فرآیندی آسیب می­رساند. کربنات کلسیم به عنوان یک پودر معدنی  چون سختی آن بالاتر از پلاستیک ها است،  فرسایش آن بر روی سیلندر مارپیچ بیشتر است و این یک مساله قدیمی و اثبات شده است. یعنی ماشین های اکسترودر و تزریقی که با پلیمرهای دارای  پرکننده کار می­کنند، عمرشان کوتاه تر می شود، اما نکته جالب اینجاست که ایشان  یک جهش فلسفی کرده و گفته اند چون عمر  اکسترودر کم تر است، پس آدم هایی که روی این سفره ها غذا می خورند هم  عمرشان کوتاهتر خواهد شد!

کربنات کلسیم در صنعت دنیا به عنوان پرکننده مصرف می­شود و اگر به من بگویند در یک کارخانه پلیمر بی خطر ترین ماده ای که می­توایند پیدا کنید چیست، آن ماده قطعا کربنات کلسیم است.

دوستان از هر برندی کلسیم کربنات در کارخانه شان موجود است، اگر از من بخواهند، من شخصا به آنجا می روم و معادل نیاز یک هفته کلسیم بدنم  از این ماده را در آب می ریزم  و آن را می­خورم!

 من این کار را انجام می­دهم برای اینکه به آنها اثبات کنم چه مقدار شیمی کمک می­کند تا موضوع را بهتر درک کنیم. 

در خبرگزاری ایسنا که این  خبر پخش شده، برای ملت شریف ایران حرف هایی زده شده است که خیلی سبک بوده ولی مخاطب شما صنعتگران و  دست درکاران پلیمر هستند که فکر نمی­کنم هیچ یک از آنها، این حرف ها را جدی گرفته باشند. من این حرف ها را توهین به صنعتگر می دانم.

شما این را بدانید که تقریبا 99 درصد صنعتگران پلاستیک حداقل چندین بار در طول عمر خود به عنوان مکمل غذایی کربنات کلسیم را خریداری کرده اند. برای کسانی که مشکل پوکی استخوان دارند. کلسیم به عنوان یک مکمل غذایی در قالب قرص ها و مولتی ویتامین ها و … وجود دارد.

معمولا دو فرم دارد، کربنات کلسیم و سیترات کلسیم. پس بدانید که ما کربنات کلسیم را در یک دوره خورده ایم و هر چه سن بالاتر می­رود بیشتر محتاج خوردن آن  می­شویم. اگر ما با میلی گرم یا گرم می­خوریم دام و طیور با تناژ کربنات کلسیم را مصرف می­کنند. آنها می­خوردند که به طور غیر مستقیم به ما برسد.

یکی از مشتریان کربنات کلسیم صنایع دام و طیور هستند و دام  طیور هم چون  فیریولوژی شبیه ما دارند کربنات کلسیم می خورند.

کربنات کلسیمی که حدود 30 تا 70 درصد برای تولید فیلم یک سفره به پلی اتیلن اضافه می شود، قطعا در تماس با ماده غذایی نیست و وارد بدن هم نمی­شود، اگر هم وارد بدن شود مشکلی ایجاد نمی کند!  مگر اینکه کسی سفره را بخورد که باز پلی اتیلن دفع می شود و در محیط معده کربنات کلسیم به بافت های سازنده استخوان تبدیل خواهد شد.

زمانی که من این متن را خواندم در انتها یک سری کلمات جالبی بود مانند کوتاهی قد و ریزش مو … این متن بسیار شبیه لیبل هایی است که در عطاری ها وجود دارد، در واقع یک دید دشمن انگارانه و دوست انگارانه است.

در عطاری ها یک عصاره 18 خط فواید دارد و اگر کمی فکر کنید برایتان خنده دار است.

چه ماده شیمیایی می­تواند از نوک انگشت  تا نوک مو  جذب شود  و یک فعالیت خاصی هم بکند. در جایی باعث تشدید رشد و در جای دیگر باعث جلوگیری از رشد شود؟!

من فکر می­کنم کمبود و نخوردن کربنات کلسیم  باعث کوتاهی قد بخصوص در سن رشد می­شود.

بحث کربنات کلسیم در صنعت پلاستیک خیلی ملاحظات سخت فود گرید را ندارد. من تحقیق کردم،

ما کربنات کلسیم فید گرید داریم نه فود گرید. به این معنا که اجازه دارد خورده شود. فید گرید برای دام و فود گرید برای انسان است.

کربنات کلسیم سنگی معدنی است و دلیل رواج کربنات کلسیم در  تمام صنایع به عنوان پرکننده یا فیلر این است که نوعا این سنگ معدنی یک  سنگ آهکی است که خلوص آن بالا است و تقریبا در تمام  کشور های دنیا معادن سنگ آهک و یا مشابه آن وجود دارد که آن را پودر و به کربنات کلسیم تبدیل می­کنند.

به همین دلیل در همه جای دنیا پر کننده اصلی صنایع پلاستیک کربنات کلسیم است.

وقتی این ماده را با پلیمر مخلوط می­کنید پلیمر یک مانع است که اجازه مهاجرت به آن نمی دهد. با توجه به موضوع بحث ما که قرار است نان خشک آن هم مدت کوتاهی در تماس با سفره های یک بار مصرف باشد، اصولا بحث مهاجرت جدی نیست. 

اگر خیلی زیاد به پلاستیک این فیلر را افزوده باشند، ممکن است شما به قسمت هایی از پلاستیک که دست می­زنید، به خاطر میزان  بالای کربنات کلسیم دست شما سفید ­شود. البته  باز هم من فکر می کنم 99 درصد از  موادی که در ایران می­خوریم خطرناک تر از کربنات کلسیم است. کسی که غذای خود را زیادی سرخ می­کند، به سادگی قابل اثبات است که آن غذای بسیار سرخ شده برای سلامتی ما بسیار مضر تر از آن میکرو گرم کربنات کلسیم که ممکن است وارد بدن ما شود. تازه آن میکرو گرم کربنات کلسیم برای افراد بسیاری مزیت هایی دارد چون کمبود کلسیم دارند و شیر و لبنیات کم مصرف می­کنند. در همه جای دنیا در یک فیلم پلی اتیلنی 25درصد کربنات کلسیم مصرف می­کنند دوستان ما موفق شده اند این را با 60 درصد تولید کنند و به طور غیر مستقیم کمبود کربنات کلسیم را در رژیم غذایی مردم جبران می­کنند، من فکر می­کنم این کار تشویق هم دارد .

داستان به همین سادگی  است.

 

متن کامل این گفت و گو را در شماره 165ام ماهنامه بسپار خرداد ماه 1395 بخوانید.  

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا