رکود و بهره بانکی

بسپار می نویسد، نرخ سود بانکی چنانکه انتظار می رفت، در دولت دوازدهم یک بار دیگر کاهش پیدا کرد و برای سپرده های یکساله به 15 و روزشمار به 10 درصد رسید.

تحلیل این رویکرد ظاهرا در اقتصاد کشورهای توسعه یافته با سازوکارهای مالی پیشرفته و کشورهای در حال توسعه به کلی متفاوت است. با اینحال به نظر می رسد، کاهش نرخ سود و البته کاهش نرخ تسهیلات بانکی تا حدودی دست کم در کوتاه مدت بتواند سرمایه لازم برای تقویت بنیه مالی واحدهای تولیدی و صنعتی را فراهم آورد.

باید دید کاهش نرخ سود بانکی، سرمایه و نقدینگی کشور را به کدام سو سوق می دهد. آیا بخش ساختمان را از رکود بیرون خواهد آورد چنانکه اثر روانی آن در این مدت بسیار اندک تا حدودی نمایان شده است. یا بازارهای مالی دیگر همچون بورس، سکه، ارز و … را نشانه خواهد رفت و در پی افزایش تقاضا آنها را متزلزل و تا حدودی نا امن خواهد ساخت چنانکه در این چند روز شاهد آن بوده ایم. (و یا اصولا می تواند فرصتی برای موسسات مالی غیرمجاز از نقطه نظر بانک مرکزی برای جلب و جذب سرمایه های خرد و کلان با دادن بهره های بالاتر باشد؟)

اقتصاددانان بسیاری هنوز بر این باورند که نرخ سود فعلی بانکی بالاست و رشد اقتصادی پایدار در سایه آن رقم نخواهد خورد. برخی در این روزها دریافت مالیات از سپرده گزاری ها را خواستار شده اند تا شاید به این وسیله سرمایه های راکد به سوی بازارهای مالی روانه شده و برای کشور رونقی را به همراه بیاورند.

کاهش نرخ بهره قطعا درخواست تسهیلات بانکی را تا مدتی به طور چشمگیر افزایش خواهد داد. به جریان افتادن این پول ها در بدنه تولید کشور قطعا بی تاثیر نخواهد بود. اما باید توجه داشت که نیاز بخش تولیدی کشور صرفا مالی نیست و ابزارهای دیگری از جمله دانش و فناوری در پیشبرد آن حایز اهمیتی غیرقابل چشم پوشی است. اینکه تسهیلات اعطا شده در چه بستری به کار خواهد افتاد، نتیجه نهایی را مشخص خواهد کرد.

نکته دیگری که در ارتباط با رونق اقتصادی و خروج از رکود صنعتی خصوصا در بخش صنایع پلیمر می توان در نظر داشت و به آن نگاه ویژه کرد، مراودات مالی بین المللی و ارتباطات بانکی کشور با سایر بانک های دنیاست. به فرض تحقق رونق و تامین بازار داخلی، لاجرم فضای توسعه در خروج از مرزها تعریف می شود. (هر چند پیش از آن الزامات واردات بخشی از مواد اولیه، تجهیزات و فناوری لازمه توسعه واحدهاست که خود مستلزم داد و ستدهای مالی.)  برای تحقق این امر هم بدیهی ترین نیاز امکان مراودات بانکی است که در سال های گذشته در سایه سیاست های بین المللی کشور منقطع و هرچند اخیرا ترمیم شده ولی هنوز به طور کامل برقرار نشده است. نگاه کلان تصمیم سازان کشور در اولویت قرار دادن این موضوع می تواند کمک به بخش بزرگی از جامعه صنعتی کشور باشد.

 

نمایشگاه ها یکی از ابزارهای کارآمد برای توسعه و تقویت بازار هستند. برای تک تک شما آرزو می کنیم بتوانید به اهداف طرح و برنامه ریزی شده خود در نمایشگاه بین المللی ایران پلاست دست پیدا کنید.

  

تبسم علیزادمنیر