اخباراخبار ویژه

اختصاصی بسپار/ گفت و گو با Achim Ebel، معاون فروش در Herbold Meckesheim GmbH: برای یک بازیافت خوب، مواد اولیه باید با این هدف طراحی شده باشند

گروه ترجمه و  تولید محتوا در بسپار/ایران پلیمر از سلسله گفت و گوهای VDMA در آستانه نمایشگاه K2022 در دوسلدورف آلمان با مدیران صنعت پلیمر در خصوص آینده این صنعت.

س. آقای Ebel، شرکت شما در رابطه با اقتصاد چرخشی پلاستیک چه نقشی را برای خود پیش بینی کرده است؟
پ. ما سهم مهمی در جریان فرایند داریم. سیستم های شستشوی ما، اصلاح ضایعات پلاستیک را به گونه ای ممکن ساخته که بتوان از آن به عنوان یک ماده اولیه، مجددا استفاده کرد. این فرایند را می توان هم در مورد ضایعات حین تولید، که اصلاح آنها ساده تر است، هم زباله های مصرف کنندگان، که اصلاح آن به مراتب پیچیده تر است، به کار برد.

س. ساز و کار این روش چگونه است؟
پ. این یک فرایند چند مرحله ای است: در ابتدا، سطح پلاستیک ها – که به صورت عدل پرس شده اند – تا جای ممکن از گرد و خاک پاکسازی می شود. در مرحله دوم، پلاستیک های مختلف جداسازی می شوند. در انتها، ما توده موادی را تولید می کنیم که بتوان آنها را وارد فرایندهای بازیافت بعدی نمود. فرایندهای ما به این دلیل پیچیده است که آماده سازی بسیاری از محصولات برای انجام فراینده های بازیافت، بسیارضعیف است. برای مثال، بسته بندی های پلاستیکی دارای برچسب های کاغذی بوده و بطری های پلاستیکی و درهایشان معمولا از مواد مختلفی تولید می شوند. با این حال، یک بازیافت خوب با نتایج متقاعدکننده، در صورتی ممکن است که ماده ابتدایی برای بازیافت طراحی شده باشد.

س. شما برای کدام بازیافت کننده خدمات ارائه می دهید؟
پ. کمپانی Herbold Meckesheim برای بازیافت کنندگان شیمیایی و مکانیکی خدمات ارائه می دهد. وظیفه ما رفع آلودگی است، به این معنا که ما کسانی هستیم که کالای تمیز از محصولات کثیف تولید می کنیم. اینها به صورت مکانیکی یا به دستگاه اکسترودر یا ماشین تزریق وارد شده و محصولات جدیدی از آنها، با یا بدون مواد اولیه نو، ساخته می شود؛ یا می توان این مواد تمیز را وارد رآکتور نمود تا به صورت شیمیایی اصلاح شوند.

س. توسعه بازار چگونه است؟ آیا تقاضا برای کارخانه های شستشو در حال افزایش است؟
پ. تقاضا برای راه حل های بازیافت پاستیک، در بسیاری از کشورهای صنعتی بسیار زیاد است. هر کسی که از پلاستیک استفاده می کند یا پلاستیک را روانه بازار می کند، چه به صورت ماده اولیه و چه به صورت محصول، اکنون به این موضوع فکر می کند که چگونه می تواند سهم بیشتری در موضوع زیست پایداری داشته باشد. ما تقاضای بالایی از همه فعالان بازار داریم. مطمئنا، تقاضا برای فناوری های شستشو بستگی به متصدیان صنعت و همچنین در دسترس بودن مواد دارد. این نیز به نوبه خود با ساختار جمع آوری زباله مرتبط است. اگر مدیریت زباله درست کار نکند، هیچ ساختار بازیافتی توسعه نخواهد یافت. در حال حاضر، مقادیر پلاستیک های ورودی به اقیانوس های جهان در حال کاهش است، اما با این وجود هنوز یک راه حل جهانی پیدا نشده است. هر سال بین 8 تا 14 ملیون تن پلاستیک وارد اقیانوس ها می شود. بزرگ ترین کشورهای دفع کننده چین، اندونزی و فیلیپین هستند. ممکن است بگویید این مقدار فقط 443 کیلوگرم در ثانیه بوده و این اتفاق در جاهای دیگر نیز می افتد. اما اقیانوس ها به هم راه دارند و ما تنها یک دنیا داریم.

س. آیا تا کنون هیچ کارخانه شستشویی به چین فروخته اید؟
پ. نه، حتی یک مورد نیز نفروخته ایم.¬ آنجا چندتایی از این کارخانه ها وجود دارد، اما استانداردهای آنها نسبت به ما پایین تر است. آنها منابع زیادی از جمله انرژی، آب و مواد شیمیایی مصرف می کنند؛ که خود باعث کاهش اصول زیست پایداری تا سطوح بسیار پایینی می شود. مطمئنا این موقعیت تغییر می کند، اما به نظر من اولین کاری که باید در آن ملت بزرگ انجام داد، بازبینی و شکل دهی دوباره مدیریت پسماند است. از سوی دیگر، این موضوع در ایالات متحده به طرز چشمگیری در حال توسعه است. در سال های اخیر، آگاهی زیست محیطی در همه جا افزایش پیدا کرده، اما چون هنوز در اول راه است پتانسیل های زیادی برای توسعه آن وجود دارد.

س. آیا برای تسریع شروع اقتصاد چرخشی به تمهیدات سیاسی نیاز است؟
پ. قطعا سهمیه بندی و فشارهای قانونی رویکردهای اشتباهی نیستند. با این حال، مهم است الزامات مربوطه به صورت مداوم بررسی شده تا بدانیم آیا هنوز در بازه موجود منطقی هستند یا خیر. در غیر این صورت، حتی ممکن است مضر نیز باشند. در یک سیستم دوگانه، هزینه های گرفتن مجوز برای محصولات پلاستیکی افزایش یافته تا بتوان از آن برای توسعه بازیافت استفاده کرد. در نتیجه، صنعت بسته بندی، محصولاتی کاملا جدید را توسعه داده، که شامل مواد اولیه بیولوژیکی مانند الیاف نارگیل و پوست موز است. در واقع آنها به گونه ای با پلاستیک ها عمل آوری می شوند که بتوانند عملکردهای ویژه ای را داشته باشند. اما اینها بازیافت نمی شوند، چون هیچ تدارکاتی برای جمع آوری مجدد الیاف نارگیل وجود ندارد. این مثال نشان می دهد هنوز کمبودهای زیادی در زمینه قانون گذاری وجود دارد.

س. آیا وجهه پلاستیک در نتیجه افزایش بازیافت بهبود پیدا خواهد کرد؟
پ. کاملا ممکن است، اما ارتباطات در همه زمینه ها می بایست بهبود پیدا کند. می بایست برای عموم تکرار شود که با بازیافت منطقی و درست، و با مصرف مواد بازیافتی در محصولات پلاستیکی، می توان بارها و بارها از پلاستیک ها استفاده نمود. و به علاوه، می بایست روشن شود با توجه به نوع جامعه ما، به طور کلی چاره ای نداریم جز این که تغییراتی را در زنجیره تامین خود ایجاد کنیم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا